Harald IV van Noorwegen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
zie verzoekpagina bots, replaced: tenminste → ten minste met AWB
k hun » hen
Regel 17:
Hij was in [[1127]] vanuit [[Ierland (eiland)|Ierland]] in Noorwegen aangekomen en verklaarde een zoon van koning [[Magnus III van Noorwegen|Magnus III]] ''Barrevoets'' te zijn, die in 1103 een reis naar Ierland had gemaakt. [[Sigurd I van Noorwegen|Sigurd]] accepteerde Harald als zijn broer na een bevestigende proef (Harald liet zich blootsvoets tussen twee bisschoppen over zeven -of negen- gloeiende ploegscharen leiden, en na drie dagen liet hij zijn voeten gezond en onbeschadigd zien), op voorwaarde dat Harald niet naar het koningschap zou dingen zolang hijzelf en zijn zoon Magnus (IV) zouden leven. Harold zou aan deze belofte voldoen zolang Sigurd nog leefde. Toen Sigurd in 1130 stierf en [[Magnus IV van Noorwegen|Magnus IV]] in Oslo als koning ingehuldigd werd, liet Harald zich tegelijkertijd door het [[Ding (rechtswetenschappen)|Ding]] in [[Tønsberg]] als koning inhuldigen. Dit kon gebeuren omdat Harald vanwege zijn grote sociale bewogenheid met de bevolking en zijn populariteit onder de koninklijke leenheren hun voorkeur genoot.
 
Magnus IV kon dit op grond van de krachtsverhoudingen niet verhinderen en accepteerde Harald noodgedwongen als medekoning. Beiden werden bij het Øyra-Ding als koningen gekroond. In de winter van 1133/34 kwam het tot een strijd tussen de beide koningen en Magnus besloot vastberaden Harald uit het rijk te verdrijven. Beide verzamelden ze een strijdmacht om hunhen heen vanuit de Leengebieden en van andere koningen. In 1134 volgde de eerste slag in de burgeroorlog in het gebied van [[Bohuslän]]. De strijdmacht van Magnus was sterker en hij zegevierde.
 
Harald zocht zijn toevlucht bij de [[Denemarken|Deense]] koning [[Erik II van Denemarken|Erik II Emune]]. Ook Erik was in een troonstrijd verwikkeld nadat hij de Deense troon op zijn oom koning [[Niels van Denemarken|Niels]] veroverd had. Deze op zijn beurt zocht nu Erik II uit de weg te ruimen met hulp van Magnus IV van Noorwegen, een typische alliantie die in die tijd heel gewoon was. Toen de aanhangers van Niels nog volop actief waren in Denemarken, verkreeg Harald ondertussen ondersteuning om zich weer terug naar Noorwegen te begeven waar hij in 1135 Magnus in [[Bergen (Noorwegen)|Bergen]] overviel en hem overwon.