Mr. '''Willem Lodewijk baron de Vos van Steenwijk''' ([[Dalfsen]] [[10 juli]] [[1859]] – [[Den Haag]] [[12 april]] [[1947]]) was een vooraanstaand [[Christelijk-Historische Unie|CHU]]-[[eerste Kamer der Staten-Generaal|senator]] en, [[Eerste Kamer der Staten-Generaal|Eerste-Kamervoorzitter]] en een [[conservatisme|conservatieve]] [[Overijssel]]se landedelman. Hij was de zoon van een Eerste-Kamervoorzitter, die, zoals hijzelf stelde 'van kindsbeen af' was opgegroeid met eerbied voor de [[Eerste Kamer der Staten-Generaal|Senaat]]. Hij keerde zich in [[1922]] tegen het verbreken van de band tussen de Eerste Kamer en de [[provincie]]s. Hij was tegenstander van 'partijpolitiek', waarbij partijbestuurders veel macht hadden. Vermaard vanwege zijn zeer beeldende en kleurrijke taalgebruik, vol archaïsmen. Hij stond op zeer goede voet met [[Hendrikus Colijn|Colijn]], die hij als staatsman bewonderde.
