[[Bestand:Marx Engels Lenin.svg|thumb|250px|[[Karl Marx|Marx]], [[Friedrich Engels|Engels]] en [[Vladimir Lenin|Lenin]], de drie vaders van het marxisme-leninisme]]
Het '''marxisme-leninisme''' is een [[communisme|communistische]] [[ideologie]] die officieel gebaseerd is op de theorieën van het [[marxisme]] en [[leninisme]] zoals [[Jozef Stalin]] en diens aanhangers het interpreteerden. Het marxisme-leninisme promoot de ontwikkeling en de creatie van een internationale communistische samenleving door de leiding van een voorhoedepartij over een revolutionaire socialistische staat, de [[dictatuur van het proletariaat]]. Het steunt de oprichting van een [[eenpartijstelsel]]. Het verwerpt [[pluralisme (filosofie)|politiek pluralisme]] buiten het communisme, bewerend dat het proletariaat een enkele, capabele partij nodig heeft om hen te vertegenwoordigen en politiek leiderschap uit te oefenen. Door het beleid van [[democratisch centralisme]] is de [[communistische partij]] het hoogste politieke orgaan van de marxistisch-leninistische staat. Het was Jozef Stalin die na zijn overwinning op [[Leon Trotski]] de staatsideologie van de [[Sovjet-Unie]] marxistisch-leninistisch noemde. In de tijd van [[Vladimir Lenin|Lenin]] (1917-1924) werd niet gesproken over marxisme-leninisme.
Marxisme-leninisme is een [[extreemlinks]]e ideologie. Het is gebaseerd op de principes van klassenconflict, [[egalitarisme]], [[dialectisch materialisme]] en [[rationalisme]], maar ook op [[vooruitgang|sociale vooruitgang]]. Het is [[burgerij|anti-bourgeoisie]], [[kapitalisme|anti-kapitalistisch]], [[conservatisme|anti-conservatief]], [[fascisme|anti-fascistisch]], [[imperialisme|anti-imperialistisch]], [[liberalisme|anti-liberaal]] en [[Reactionair|anti-reactionair]], verzet zich tegen de [[burgerlijke democratie]] en pleit voor een vorm [[Sovjetdemocratie|participatieve democratie]]. Hoewel in de praktijk meestal alleen de leden van de heersende communistische partij het alleenrecht krijgen om een ''socialistische'' staat te besturen.
In de filosofie van het marxisme-leninisme wordt het privé-eigendom van de productiemiddelen gezien als oorzaak van maatschappelijke tegenstellingen en dienen staat en recht alleen de belangen van de eigenaren van de productiemiddelen.
De marxistisch-leninistische staat maakt gebruik van een [[centraal geleide economie|centraal geleide]] bureaucratische planeconomie. Het is voorstander van publiek eigendom van de economie en voorstander van de verbeurdverklaring van bijna heel het privé-eigendom dat publiek eigendom wordt dat beheerd wordt door de staat, terwijl een minuscuul deel van het privé-eigendom mag blijven. Het vervangt de rol van een markt in de kapitalistische economie met een gecentraliseerd staatsbeheer van de economie die bekendstaat als een [[centraal geleide economie]]. Er is hier geen sprake van een economische democratie of participatie economie.
Overigens is het marxisme-leninisme [[Internationalisme|internationalistisch]] van karakter, wat ooit concreet gestalte kreeg, in de '[[Comintern]]', die in de realiteit door het 'Uitvoerend Comité', dat wil zeggen Russische partij-ideologen werd gestuurd. Zelfs al is het marxisme-leninisme op theoretisch vlak internationalistisch, in de voormalige [[Oostblok]]landen en de Sovjet-Unie heerste toch vooral een nationalistisch beleid. Vooral in het Bulgarije van [[Todor Zjivkov]] en het Roemenië van [[Nicolae Ceaușescu]] heerste een vorm van nationalistisch stalinisme.
