Geologie: verschil tussen versies

Geologie wordt soms verward met [[aardrijkskunde]]. Het raakvlak tussen de twee is de [[fysische geografie]], die de natuurlijke vorming en inrichting van het Aardoppervlak bestudeert. Fysische geografie en geologie ontmoeten elkaar in de vakgebieden [[geomorfologie]]: de bestudering van de vormen van het landschap en de [[sedimentologie]]: de bestudering van [[sediment]]en en sedimentaire processen.

 

Hoewel de moderne geologie pas in de achttiende eeuw ontstond, werd de Aarde al bestudeerd door de Grieks-Romeinse natuurfilosofen. De Griekse filosoof [[Theophrastus]], ±371-287 v.Chr., beschreef en classificeerde mineralen aan de hand van hun fysische eigenschappen, hoewel hij ook eigenschappen als "aantrekkelijkheid" maatgevend vond. De Romeinse schrijver [[Plinius de Oudere]], 23-79 n.Chr., beschreef mineralen, kristallen en fossielen. Ook enkele middeleeuwse islamitische geleerden begaven zich op het vlak van geologie. [[Al-Biruni]], 973-1048, beschreef de geologie van het [[Indisch subcontinent]] en geloofde dat dit gebied vroeger een zee was geweest. [[Avicenna]], 981-1037, beschreef het ontstaan van gebergten als een wisselwerking tussen tektonische krachten en [[erosie]]. Hij geloofde dat gebergten lang nodig hadden te vormen en dat de Aarde dus zeer oud moet zijn.

De Chinese geleerde [[Shen Kuo]], 1031-1095, kwam onafhankelijk tot soortgelijke ideeën.