Tuindorp Buiksloot: verschil tussen versies

Tuindorp Buiksloot was het laatste tuindorp dat tussen de [[Eerste Wereldoorlog|Eerste]] en [[Tweede Wereldoorlog]] werd ontwikkeld in Amsterdam-Noord om een tegenwicht te bieden aan de verpauperde [[volksbuurt]]en in de binnenstad. Bovendien wilde men de groeiende groep arbeiders van de nieuwe industrieën en scheepsbouw aan de noordoevers van het [[IJ (water)|IJ]] dichtbijdicht bij hun werk huisvesten, om te voorkomen dat een dure oeververbinding tussen de binnenstad en Amsterdam-Noord nodig zou worden.

De wijk telt inmiddels 931 woningen, doordat er meer dan 100 woningen werden bijgebouwd in de [[jaren tachtig]] en negentig van de twintigste eeuw. De meeste woningen worden tegenwoordig nog steeds verhuurd als sociale-huurwoningen en soms als vrije-sector huurwoningenvrijesectorhuurwoningen door [[Ymere]]. Sinds het eerste decennium van de 21ste eeuw wordt een deel van de woningen in Tuindorp Buiksloot verkocht aan huurders en andere particulieren. Tegenwoordig wonen er minder mensen dan in de [[jaren dertig]]; annoin 2011 waren dit er nog geen 2.000. Er zijn relatief veel ouderen en weinig jongeren. De meeste bewoners zijn van autochtone herkomst. Het inwonertal is in de afgelopen tien jaar gedaald. Het aantal inwoners zal volgens prognoses verder afnemen tot rond de 1.700 in 2020 en 1.630 in 2030. Dit komt voornamelijk door vergrijzing van de bevolking in Tuindorp Buiksloot.