Thomas Arthur de Lally: verschil tussen versies

Lally verzocht de Britten hem vrij te laten, zodat hij in Parijs zijn eer kon verdedigen tegen de beschuldigingen. Nadat hij zijn woord gegeven had bij vrijspraak terug te keren in Britse hechtenis, werd hij door de Britten op vrije voeten gesteld. In 1762 reisde hij naar Parijs, waar hij gearresteerd werd en in de [[Bastille Saint-Antoine|Bastille]] gevangen gezet, zonder het recht een advocaat te kiezen. In gevangenschap schreef hij zijn memoires, waarin hij zijn optreden uitgebreid verdedigde. Hij stond erop berecht te worden door een [[krijgsraad]], maar in plaats daarvan vond het proces plaats in het [[parlement van ParisParijs]], met als aanklager [[Joseph Omer Joly de Fleury]]. De impopulaire Franse koning [[Lodewijk XV|Louis XV]] probeerde zich van de zaak te distantiëren en voor te doen alsof zijn ministers verantwoordelijk waren, maar het was duidelijk dat hij voor het verlies van de oorlog een zondebok nodig had. Na vier jaar gevangenschap werd Lally op drie mei 1766 ter dood veroordeeld wegens het "verraden van de belangen van de koning". Op 6 mei werd hij onthoofd op het [[Place de Grève]].