De '''25e Dynastie''' wordt ook wel de [[Koesj (oudheid)|Koesjitische]] Dynastie genoemd.
De eerste koning van deze dynastie, [[Kashta]], werd rond 770 v.Chr. tot aan de invloedssfeer van [[Thebe (Egypte)|Thebe]] als koning geaccepteerd. Zijn opvolger [[Piye]] (PiankhyPianchy) veroverde alle kleine vorsten tot aan de invloedssfeer van [[Memphis (Egypte)|Memphis]], waarbij hij eveneens [[Tefnachte]] van de 24e Dynastie uit [[Saïs]] onderwierp. Met koning [[Shabaka]] van de 25e Dynastie werd uiteindelijke geheel Egypte onderworpen aan de [[Nubië|Nubische]]Koesjitische vorsten en begon de [[Late periode]]. Vanaf zijn regering werd Memphis opnieuw hoofdstad van Egypte. Hoewel Egypte officieel als een eenheid werd gezien, hadden de lokale 'vorsten' nog steeds enige autonomie, en zouden later samenwerken met de [[Assyrische Rijk|Assyriërs]] om de NubiërsKoesjieten te verdrijven.
Tijdens de 25e Dynastie leefde de kunst weer op en werden vele monumenten gebouwd. In Thebe werd [[Shebitku]]'s zus geadopteerd door de [[Godsvrouw van Amon]] [[Amenirdis I]], die op haar beurt [[Amenirdis II]] adopteerde. De vierde priester van [[Amon (mythologie)|Amon]] in Thebe had veel invloed en regeerde in feite over het zuiden van Egypte.
Het verenigde Egypte van de NubischeKoesjitische farao's had een bijzonder machtige positie in het [[Nabije Oosten]], de enige rivaliserende macht was [[Assyrië]]. De Assyrische vorst [[Esarhaddon]] probeerde Egypte te veroveren in 674 v.Chr., maar slaagde daar niet in. In 671 v.Chr. viel hij opnieuw aan, deze keer werd Memphis ingenomen. [[Taharqa]] vluchtte naar het zuiden en [[Esarhaddon]] stierf intussen. Zijn zoon [[Assurbanipal]] ondernam een nieuwe campagne naar Egypte in 664, waar hij de vorst van [[Saïs]], [[Necho I]], overhaalde om zijn bondgenoot te worden. Na de vlucht van Taharqa riep [[Necho I]] zich uit tot koning van Egypte, waarmee hij de 26e Dynastie stichtte.
