Sluikreclame: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Voorbeelden: Bronloze vermelding van merknamen --> sluikreclame |
-POV |
||
Regel 9:
Bijvoorbeeld, een frisdrankenfabrikant betaalt een filmstudio om zijn product in de film te laten zien. Het label van de fles of het blikje wordt naar de camera gericht zodat het duidelijk in beeld komt en voor de [[televisiekijker|kijker]] goed zichtbaar is. De betalingen zijn gebaseerd op vertoning, dat wil zeggen het aantal keren dat het product is getoond of genoemd, de duur van de vertoning en de mate waarin het product in de verhaallijn is verwerkt. Als het product actief wordt gebruikt - zoals wanneer een hoofdrolspeler duidelijk een slok neemt van de fles of het blikje - wordt daar extra voor betaald. Filmproducenten werven bedrijven voor een extra inkomstenbron van een film, met deze bedrijven wordt tevens samengewerkt bij de promotionele activiteiten gericht op de film én gericht op het product.
Het doel van ''brand placement'' in televisieprogramma’s kan liggen in het creëren van bekendheid van een [[merk]] of product (awareness), of het de kijker doordringen van bepaalde associaties met het product. Soms probeert een fabrikant nieuwe gebruiksmogelijkheden van een product op subtiele wijze onder de aandacht te brengen. Zo betaalde [[Coca-Cola]] het programma [[Goede tijden, slechte tijden]] om hun frisdrank aan de ontbijttafel
Het meest voorkomende sluikreclameproduct in de [[Verenigde Staten]] is de auto. Vaak worden alle belangrijke voertuigen in een film of televisieserie geleverd door dezelfde fabrikant. Sinds het prille begin van de televisie hebben autofabrikanten op deze manier voertuigen ter beschikking gesteld. [[James Bond]] films spannen de kroon, leveranciers betalen vele miljoenen dollars om op deze wijze reclame te kunnen maken.
| |||