Revolutionair Socialistische Partij: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
El-Voederbietel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
Toen ASR-voorman [[Walter Dauge]] in 1936 weigerde het partijprogramma van de BWP te ondertekenen, werd hij uit de partij gezet en met hem iedereen die het niet met hem eens was. Verschillende vakbondsleden, soms hele vaksbondstakken werden niet enkel uit de BWP gezet, en meteen ook uit het [[Algemeen Belgisch Vakverbond]]. Opgemerkt moet worden dat verschillende trotskisten wel degelijk lid bleven van de BWP.
 
Tijdens de [[Belgische verkiezingen 1936]] kwam de ASR op als onafhankelijke partij, gesteund door Vereekens Spartacus-groep. Waar ze geen lijsten kreeg samengesteld, riep de ASR op te stemmen voor de BWP (en dus niet voor de Kommunistische Partij van België). De ASR haalde tijdens de verkiezingen weinig successen. [[Walter Dauge]] werd tijdens de [[Belgische verkiezingen 1939]] op 2 april 1939 verkozen tot [[burgemeester]] van [[Flénu]], maar Koning [[Leopold III van België]] weigerde hem te benoemen. In september werden Dauge en [[Georges Vereeken]] tijdelijk gearresteerd door de Belgische regering, en begin 1940 werden de publicaties van de RSP verboden door de regering.
 
==Revolutionair Socialistische Partij==
Door de verkiezingsuitslag herenigden de ASR en de Spartacus-groep, en op 11 oktober 1936 werd de Revolutionair Socialistische Partij gesticht, die zowel in [[Vlaanderen]] als [[Wallonië]] actief was, met een duidelijk overwicht voor de Waalse zijde. Op haar hoogtepunt had de partij ongeveer 800 leden.
 
[[Walter Dauge]] won in 1938 40% van de stemmen (genoeg voor een meerderheid van zes van de elf zetels) in de gemeenteraad van [[Flénu]]. Koning [[Leopold III van België]] weigerde echter Dauge te benoemen als burgemeester omwille van Dauges revolutionaire ideeën.
De partij hield een strak-dogmatische koers aan en sprak zich onder meer uit tegen de (nochtans eveneens trotskistische) [[Spanje|Spaanse]] [[Partido Obrero de Unificación Marxista]] (POUM) in de [[Spaanse burgeroorlog]], omdat ze de POUM te reformistisch vond. Onder meer omwille van dit standpunt
 
De partij hield in die periode steeds een strak-dogmatische koers aan en sprak zich onder meer uit tegen de (nochtans eveneens trotskistische) [[Spanje|Spaanse]] [[Partido Obrero de Unificación Marxista]] (POUM) in de [[Spaanse burgeroorlog]], omdat ze de POUM te reformistisch vond. Onder meer omwille van dit standpunt
De Revolutionaire Socialistische Partij hield in 1939 verloor steeds meer leden en er bleven interne meningsverschillen over de Vierde Internationale . Hierop stapte [[Georges Vereeken]] uit de partij om de splintergroep [[Contre le Courant]] op te richten.
 
De Revolutionaire Socialistische Partij hield in 1939 verloor steeds meer leden en er bleven interne meningsverschillen over de [[Vierde Internationale ]]. Hierop stapte [[Georges Vereeken]] uit de partij om de splintergroep [[Contre le Courant]] op te richten. [[Walter Dauge]] hield op politiek actief te zijn na zijn arrestatie (en een nieuwe arrestatie in mei 1940), enhet verlies van deze leidersfiguur leidde tot een sterke inkrimping van het aantal leden in de [[Borinage]].
 
==Revolutionair Communistische Partij==
Regel 22 ⟶ 24:
De partij kwam in handen van een jonge lichting onder leiding van onder meer [[Abraham Leon]] (echte naam Abraham Waijnstock). In 1941 veranderde de partij haar naam in Revolutionaire Communistische Partij. De partij, nu eerder een [[Verzet (Tweede Wereldoorlog)|verzetsgroep]] weigerde samen te werken met de grootste Belgische verzetsorganisatie, het [[Onafhankelijkheidsfront]], omdat ze deze te [[nationalisme|nationalistisch]] en [[Burgerij|burgelijk]] vond.
 
De groep trachte ook terug een arbeidersbeweging te worden, maar zonder veel succes, al werden in [[charleroiCharleroi]] wel enkele stakingen en manifestaties georganiseerd.
 
Tijdens de inval in Rusland verhoogde de Duitse bezetter de vervolging van [[communisme|communisten]] en verschillende kopmannen van de RSP werden gearresteerd en gedeporteerd. [[Léon Lesoil]] overleefde de deportatie naar een werkkamp niet en overleed in 1942 aan ontbering. [[Abraham Leon]] stierf door ziekte in het [[concentratiekamp]] van [[Auschwitz (concentratiekamp)|Auschwitz]]. Ook veel andere leden lieten het leven tijdens de oorlog. De partij, die voor de oorlog al een minipartij was geworden, werd hierdoor herleid tot een vijftigtal leden.