Endlösung der Judenfrage: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
lezing toegevoegd over de vraag of het een vooropgezet plan was
Richardw (overleg | bijdragen)
red.
Regel 1:
[[Bestand:Carta Göring.JPG|thumb|Görings opdracht aan Heydrich, 31 juli 1941]]
[[Bestand:Was de holocaust een vooropgezet plan (1 5).webm|{{largethumb}}|College [[Universiteit van Nederland]] ''Was de holocaust een vooropgezet plan?'' door [[Bart van der Boom]]]]
De '''Endlösung der Judenfrage''' (''eind- of definitieve oplossing van het [[Jodenvervolging|Jodenprobleem]]'') is naast de termen [[Holocaust]] en [[''Shoa]]'' een veel gebruikte benaming voor de systematische genocide vandoor [[nazi-Duitsland]] op het [[Joden|Joodse]] volk in Europa. De term werd bedacht door [[Adolf Eichmann]]{{Bron?|OPMERKING|2010|01|05}}, een van de verantwoordelijken voor de uitvoering van het plan. HiervoorVoor zijn verantwoordelijkheid werd hij in [[1962]] ter dood gebracht in [[Jeruzalem]].
 
In de Engelstalige wereld wordt veelal voor de ''Endlösung'' het begrip ''Final Solution'' gebruikt. In de Nederlandstalige literatuur wordt echter het begrip ''Endlösung'' veel gebruikt. [[Abel Herzberg]] gebruikt het woord in zijn boek ''Kroniek der Jodenvervolging 1940-1945''. Een van de hoofdstukken uit dit boek draagt de titel ''Endlösung der Judenfrage''. Ook de historicus [[Jacques Presser]] gebruikt de term in zijn boek [[Ondergang: De vervolging en verdelging van het Nederlandse Jodendom 1940-1945|Ondergang]]. [[Loe de Jong]] gebruikt het begrip in zijn kroniek [[Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog]].
 
In Oost-Europa werden, direct volgend op de Duitse aanval op de [[Sovjet-Unie]] in juni 1941, circa 1,5 miljoen Joden vermoord. Deze moordpartijen werden hoofdzakelijk uitgevoerd door zogenaamde ''[[Einsatzgruppen van de Sicherheitspolizei en de SD|Einsatzgruppen]]'', die direct achter de oprukkende Duitse troepen opereerden. Deze misdaden vonden plaats voordat (vanaf het voorjaar van [[1942]]) de Endlösung georganiseerd werd. Het besluit tot de Endlösung om alle onder Duitse jurisdictie vallende Europese Joden systematisch en op mechanisch-industriële wijze te vernietigen, is vermoedelijk in een aantal etappes in de tweede helft van [[1941]] genomen. De operationele implementatie ervan werd besproken tijdens de [[Wannseeconferentie]] op [[20 januari]] [[1942]]. De verslagen en notulen van deze bijeenkomst zijn na de [[Tweede Wereldoorlog]] intact aangetroffen en zij dienden onder meer als bewijsmateriaal bij de [[Proces van Neurenberg|processen van Neurenberg]]. In het voorjaar van 1942 ging de [[Aktion Reinhard|Operatie Reinhard]] van start, waarmee de systematische vernietiging werd ingezet.
 
[[Bestand:Carta Göring.JPG|thumb|Görings opdracht aan Heydrich, 31 juli 1941]]
Onder historici bestaat geen volledige consensus over het tijdstip waarop de nazitop besloot het Europese Jodendom te vernietigen. Algemeen wordt wel aangenomen dat de grote lijnen van de Endlösung gedurende de zomer en de herfst van 1941 vast kwamen te liggen. Volgens de historicus [[Christopher Browning]] is de beslissing in twee etappes genomen: in juli 1941 viel het besluit alle Russische Joden te vernietigen, nadat direct na de Duitse inval in de [[Sovjet-Unie]] de Einsatzgruppen reeds begonnen waren met het uitmoorden van honderdduizenden Oost-Europese en Russische Joden. In oktober 1941 viel volgens Browning het besluit alle overige Joden in het onder Duitse invloed staande deel van (West-)Europa uit te roeien. In dit licht moet dan ook de brief van [[31 juli]] [[1941]] van [[Hermann Göring]] aan [[Reinhard Heydrich]] worden gezien, waarin Göring zegt:
:''In Ergänzung der Ihnen bereits mit Erlass vom 24.1.39 übertragenen Aufgabe, die Judenfrage im Form der Auswanderung oder Evakuierung einer der Zeitverhältnissen entsprechend möglichst günstigen Lösung zuzuführen, beauftrage ich Sie hiermit, alle erforderlichen Vorbereitungen in organisatorischer und materieller Hinsicht zu treffen für eine Gesamtlösung der Judenfrage im deutschen Einflussgebiet in Europa.''
:(vertaling: In aanvulling op uw opdracht van [[24 januari]] [[1939]] om het Jodenprobleem in de vorm van emigratie of evacuering op te lossen op een manier die recht doet aan het huidige tijdsgewricht, geef ik u hierbij de opdracht om alle organisatorische en materiële voorbereidingen te treffen voor een totale oplossing van het Jodenprobleem in het onder Duitse invloed staande Europese gebied).
 
[[Bestand:Was de holocaust een vooropgezet plan (1 5).webm|{{largethumb}}thumb|College [[Universiteit van Nederland]] ''Was de holocaust een vooropgezet plan?''<br />College [[Universiteit van Nederland]] door [[Bart van der Boom]]]]
De historicus [[Christian Gerlach]] bepleit een ander tijdpad. Hij stelt dat [[Adolf Hitler|Hitler]] het finale besluit bekendmaakte op [[12 december]] [[1941]] tijdens een toespraak tot een gezelschap van ''Reichsleiter'' en ''Gauleiter'' van de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij|NSDAP]]. De dag na deze toespraak noteerde [[Joseph Goebbels]] in zijn dagboek dat Hitler had gezegd dat schoon schip zou worden gemaakt met betrekking tot de Joden. De Joden waren volgens Hitler de wereldoorlog begonnen en nu zouden zij als gevolg daarvan zelf worden uitgeroeid. Op [[16 december]] [[1941]] hield [[Hans Frank]] een toespraak tot regionale leiders in het [[Generaal-Gouvernementgouvernement]], het voormalige Oost-Polen, waarin hij in dezelfde bewoordingen over het vernietigen van de Joodse bevolking sprak.
 
Rond november 1941 werden de eerste vernietigingskampen actief; achtereenvolgens [[Bełżec (vernietigingskamp)|Bełżec]], [[Sobibór (vernietigingskamp)|Sobibór]], [[Treblinka (vernietigingskampconcentratiekamp)|Treblinka]], [[Chełmno (vernietigingskamp)|Chełmno]], [[Majdanek]] en [[Auschwitz (concentratiekamp)|Auschwitz-Birkenau]].
 
Tijdens de opmars van de Sovjettroepen werden de laatste nog bestaande kampen, die voornamelijk in Polen en Tsjechië lagen, vanaf eind 1944 gesloten. Daarbij werd vaak door de nazi's besloten de gevangenen niet achter te laten, maar hen te dwingen naar het westen af te marcheren. Degenen die te zwak, te oud of te jong waren, werden simpelweg geëxecuteerd. Deze zogenaamde [[Dodenmars (Holocaust)|dodenmarsen]] eisten nogmaals talloze slachtoffers.