Janitsaren: verschil tussen versies

Vanaf 1363<ref>Kinross, Patrick (1977). The Ottoman Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire London: Perennial. Pp 48-52. ISBN 978-0-688-08093-8</ref> tot 1638<ref name="hubbard">Hubbard, Glenn and Tim Kane. (2013). Balance: The Economics of Great Powers From Ancient Rome to Modern America. Simon & Schuster. P. 152. ISBN 978-1-4767-0025-0</ref> werden jonge jongens als een vorm van belasting (''[[devşirme]]'' of bloedbelasting) weggehaald uit de [[Balkan (schiereiland)|Balkanlanden]]. Zeer dikwijls werden dorpen en regio's met veel repressie geplunderd. Jonge jongens of borelingen (γενίτσαρη) werden gerekruteerd en meisjes werden naar harems gevoerd. Niet zelden gaven de mensen op de Balkan vrijwillig hun zonen aan het janitsarenkorps, omdat ze zo een goede opleiding konden krijgen, verzekerd waren van een wedde en pensioen en mogelijk hoge functies konden bekleden. Afgezonderd van hun familie en cultuur werden ze vrijwillig of gedwongen tot de [[islam]] bekeerd en [[Circumcisie|besneden]]. Ze kregen een lange, harde en strenge training. Velen overleefden deze training niet, maar niemand rouwde om hen, omdat ze eens 'gerekruteerd' totaal afgesneden waren van hun familie.

 

 

==Regels en orde==