Théo Dejace: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k spelling |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 6:
Vanaf 1940 publiceerde hij zijn eigen clandestiene krant ''Liberté''. Dankzij zijn persactiviteiten, vooral belangrijk na de ''staking der 100.000'' in mei 1941, kon hij vakbonden helpen oprichten die na 1945 werden gegroepeerd tot wat het [[Algemeen Belgisch Vakverbond|FGTB]] werd, en waar hij van 1945 tot 1948 nationaal secretaris was. Hij nam ook contact met ''Wallonie Libre'' om de weerstand te verenigen.
Dejace
Hij was een zeer actief journalist en lag aan de basis van de ''Chroniques du [[Onafhankelijkheidsfront|Front de l'indépendance]]'' die vanaf 1972 gepubliceerd werden en de geschiedenis wilde vastleggen van het ''Onafhankelijkheidsfront''.
Regel 12:
Hij nam deel aan de Waalse Nationale Congressen. Hij verzette zich echter in 1949 tegen een koppeling van Waals en Europees federalisme, wegens zijn onvoorwaardelijk pro-sovjetisme. In 1953 namen alle communisten in blok ontslag uit het Waals Nationaal Congres en ermee gelieerde verenigingen.
Na de [[algemene staking]] van 1960-1961
Dejace bleef een volbloed sovjetaanhanger, hetgeen hem zelfs de [[Inval van het Warschaupact in Tsjechoslowakije|inval in Tsjechoslowakije]] van 1968 deed goedkeuren.
Regel 22:
{{DEFAULTSORT:Dejace, Theo}}
[[Categorie:Belgisch senator]]
[[Categorie:
[[Categorie:Belgisch volksvertegenwoordiger]]
[[Categorie:KPB-politicus]]
|