Ommelanden (Groningen): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 33:
Stad en Ommelanden raakten geregeld met elkaar in conflict, maar konden ook niet goed zonder elkaar. De stad was het belangrijkste handelscentrum en het stadsbestuur probeerde de Ommelanders te verplichten alle producten hier te verkopen. Dit [[stapelrecht]] was een geregeld terugkerende bron van conflicten. Herhaaldelijk trad het stadsbestuur - soms met steun van de plaatselijke bevolking - ook op tegen adellijke [[hoofdeling]]en die in de ogen van de stad te veel macht kregen. Bij die gelegenheden werden meerdere [[borg (opstal)|borgen]] gesloopt. Omgekeerd belegerden de Ommelanders meermalen de stad en dwongen ze het stadsbestuur de poorten te openen en de muren te slechten, bijvoorbeeld in [[1251]] en [[1338]].
 
Vanaf 1558 gingen de Ommelanden nauwer samenwerken, waartoe de vijf kwartieren 1561 een officieel verbond sloten. Men vormde eigen bestuursorganen, met een college van gedeputeerdenegen gedeputeerden, een eigen kas en vaste ambtenaren (syndicus, rentmeester, secretaris). De vertegenwoordigers van de Ommelanden - de Ommelander [[Staten]]vergadering, bestaande uit 36 leden - vergaderden doorgaans in een van de kloosters. In 1571 kregen de [[Staten]] van de Ommelanden de beschikking over een eigen gebouw, het [[Ommelanderhuis]], een voormalig [[Refugehuis|refugium]] van het [[Heveskesklooster|Johannieterklooster van Oosterwierum]]. Het nieuwe zegel van 1579 was overigens omstreden en bleef tot de [[Reductie van Groningen|Reductie van 1594]] ongebruikt.
 
== Nieuwe tijd ==