Guido Maertens: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 7:
 
==Vicerector in Leuven==
Bij zijn terugkeer en terwijl hij als aalmoezenier deelnam aan een ziekenbedevaart naar Lourdes, werd in augustus 1962 zijn onverwachte benoeming aangekondigd. De organisatie en verdeling volgens taalgemeenschappen van de universiteit in Leuven was het voorwerp geweest van heel wat discussie. De onlangs benoemde rector, Mgr. [[Albert Descamps]], ging over tot een doorgedreven splitsing van de unitaire structuur, waarbij alle functies (algemeen beheerder, vice-rector, enz.) ontdubbeld werden. Guido Maertens was pas 33 en werd tot vicerector benoemd. Zijn collega aan Franstalige zijde werd Mgr. [[Joseph De VroedeDevroede]] (1915-1989). Dezelfde dag van zijn benoeming tot vicerector werd Maertens erekanunnik van de Brugse kathedraal en huisprelaat van Zijne Heiligheid de Paus. Aangezien de Franstalige vicerector (die voordien in Rome hadrector van het Belgisch gewerktCollege) een monseigneur was, kon men aan Vlaamse zijde niet achterblijven.
 
Was de functie van vicerector in Leuven nooit een sinecure, dan werd ze in de jaren zestig een heel zware opgave. In die jaren werd de studentenbevolking mondiger en eiste méér inspraak in het reilen en zeilen van hun Alma Mater. Het waren ook de woelige jaren die zouden leiden tot de splitsing van de universiteit en het vertrek uit Leuven van de Franstalige afdeling, die in [[Louvain-la-Neuve]] een volledige nieuwe zelfstandige universiteit tot stand bracht. Voor het zo ver was, waren er verschillende jaren van onrust en demonstraties geweest, waarbij de vicerector naar best vermogen de orde en tucht moest zien te bewaren, zonder de gemoederen door te strenge maatregelen nog verder op te hitsen.