Mariska Veres: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GrashoofdBot (overleg | bijdragen)
k Rockzanger > Nederlands rockzanger
→‎Jeugd: fancruft verwijderd
Regel 25:
De muziek werd Veres thuis met de paplepel ingegoten. Ze leerde piano spelen en zat enkele jaren op zangles. Thuis nam ze met een bandrecorder populaire hits van de radio op en knipte de teksten uit muziekbladen als [[Tuney Tunes]] en [[Muziek Expres]]. Zo kon zij met de nummers meezingen, bijvoorbeeld met [[Helen Shapiro]], die ook een lage, warme stem had. In die tijd was ook [[Cliff Richard]] een van haar favorieten, vertelde ze in meerdere interviews<ref>{{Citeer web |url=http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2553873/1994/07/21/She-s-got-it-knalt-er-nog-steeds-uit.dhtml |titel='She's got it' knalt er nog steeds uit |auteur=Chris Bruijnius |uitgever=[[Trouw (krant)|Trouw]] |datum=21 juli 1994 |bezochtdatum=19 september 2012}}</ref>.
 
Als zestienjarig meisje reageerde Veres oktober [[1962]] op een advertentie in de [[Haagsche Courant]], waarin de studentengroep [[Les Mystères]] een zangeres zocht. In december 1963 werd er een vierdaagse talentenjacht georganiseerd door het muziekblad Tuney Tunes in samenwerking met platenmaatschappij [[Bovema]] te [[Heemstede (Noord-Holland)|Heemstede]]. [[Herman Stok]] was de presentator. Met begeleiding van Les Mystères zong zij "Summertime", "Fever", en "Lullaby of Birdland" en won daarmee de eerste prijs. Veres mocht in [[1964]] een Nederlandstalig plaatje maken. Dat werd een [[cover (muziek)|cover]] van de hit van [[Conny Froboess]] "Diese Nacht Hat Viele Lichter" (filmthema uit 'Topkapi' van [[Manos Hadjidakis]]) met de originele orkestband van [[Kurt Edelhagen]]. De plaat "[[Topkapi (single)|TOpkapi]]" met als subtitel "Als De Mandolinen Klinken" werd overigens pas in 1965 op het label [[Imperial (platenlabel)|Imperial]] uitgebracht. Op de B-kant het veel meer poppy liedje "Is het waar?" een vertaling van Brenda Lees "Is it true?", ook met de Duitse orkestband van Conny Froboess. Deze debuutsingle is heden ten dage een uiterst zeldzaam [[collector's item]] waarvoor op beurzen forse bedragen worden gevraagd en gegeven (zeker als de hoes gesigneerd is door Mariska zelf).
 
Les Mystères is in [[1965]], na enkele personeelswisselingen, doorgegaan als [[The Bumble Bees]]. In 1966 mocht de groep haar eerste plaat maken voor het [[Op Art]]-label van Muziek Expres. Veres was toen al vertrokken naar [[The Blue Fighters]]. Nadat ze in de periode 1966-1967 als zangeres bij [[Danny & his Favourites]], [[The General Four]], [[The Sunset Four]] en [[The Stagemen]] had meegewerkt kwam ze in november 1967 bij de [[indorock]]band [[The Motowns]] terecht, die vanaf toen ''Mariska and the Motowns'' heette, en waar ze niet alleen de leadzang, maar ook de orgelpartijen voor haar rekening nam. Eind 1967 nam Veres voor platenmaatschappij [[Phonogram Records|Phonogram]] nog een Nederlandstalige single ("Dag en Nacht", een cover van Sandie Shaw's "You've not changed") op voor het label van [[Philips Records]]. Op de B-kant stond "Al wordt 't nu winter", een cover van het vrolijke "The sound of the summer". Tijdens live-optredens met The Motowns zong Mariska deze stukken overigens in het Engels. Vanaf de zomer van 1968 was ze weer actief als zangeres en organiste bij ''Danny & his Favourites'' tot ze in het najaar in Loosdrecht een aanbieding kreeg voor [[Shocking Blue (band)|Shocking Blue]], waar ze zanger [[Fred de Wilde]] verving omdat hij in militaire dienst moest.