Claude-Louis Berthollet: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
Nadat hij een korte tijd hoogleraar geweest was aan de [[École normale]] te [[Parijs]], werd hij een der medestichters van de beroemde [[École polytechnique]], waar hij professor werd in de chemie. Hij gaf twee theoretische werken uit, ''Essay de statistique chimique'' (1803) en ''Recherche sur les lois de l'affinité'' (1801), die de grondslag vormden van de [[wet der massawerking]], pas 60 jaar nadien door [[Cato Guldberg|Guldberg]] en [[Peter Waage|Waage]] opgesteld.
Hij ontkende de juistheid van de [[stoechiometrie|wet van de gehele proporties]] die was voorgesteld door [[wet van Proust|Proust]]. [[Berzelius]] toonde echter aan dat Proust gelijk had en Berthollet moest zijn verzet opgeven. Veel later echter bleek dat in het geval van vaste stoffen er wel degelijk verbindingen bestaat waarvan de stochiometrie aanzienlijk kan variëren. Deze stoffen zijn niet moleculair van aard en worden naar Berthollet wel ''bertholliden'' genoemd.
| |||