Abattoir Fermé: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
typo - vraag naar correcte spelling |
||
Regel 21:
Abattoir Fermé werd in 1999 opgericht in [[Mechelen (stad)|Mechelen]]. In de beginjaren dekte de naam een lokaal en semi-professioneel theatercollectief, vooral begeesterd door Stef Lernous, Nick Kaldunski en Tine Van den Wyngaert.
De eerste productie ging in première op 29 oktober 1999 en was een theaterbewerking van [[Lewis Carroll]]
Tussen 1999 en 2001 maakte Abattoir Fermé meer dan dertig theaterproducties waarvoor de oprichters samenwerkten met tientallen jongeren, scholen, vrijwilligers, niet-professionele acteurs en lokale muziekgroepen. De artistieke interessesfeer situeerde zich bij maatschappelijke randfiguren ('''t Kruipend Vlees, Marc & Betty''), subculturen (''Meiske in 't zwart''), grand guignol (''De regels van het Goor''), volks repertoire (''Het nut van Nele'', een bewerking van Tijl Uilenspiegel), absurde poëzie (''De jacht op de snark'') of thema’s uit de taboesfeer (''Ontucht in het stadje M.'', vrij naar [[Vladimir Nabokov|Nabokov]]
=== 2002 tot 2005 ===
Regel 30:
Inhoudelijk ontwikkelde de artistieke grondtoon zich geleidelijk tot een zoektocht naar ‘de wereld achter de wereld’: een eigenzinnig theatraal universum bevolkt door (al dan niet fictieve) alternatieve denkers, outsiders, dissidente wetenschappers of underground-kunstenaars. De creaties bleven, net als in de beginjaren, voornamelijk vertrekken van zelf geschreven tekstmateriaal. Parallel aan deze sterk tekstgerichte aanpak (en een voorliefde voor monologen) ontstond een steeds uitgesprokener, en soms controversiële, beeldtaal.
Vooral de creatie van ''Galapagos''{{Bron?|Of is het Galápagos?|2015|11|12}} (2004) bleek een sleutelmoment in de artistieke en professionele ontwikkeling. De productie werd geselecteerd voor het Vlaams/Nederlands [[Het Theaterfestival|Theaterfestival]] en leverde het gezelschap voor het eerst speelreeksen in de rest van België en Nederland op.
De volgende jaren zochten de makers in producties als ''Indie''{{Bron?|Of is het Indië?|2015|11|12}} (2005, eerste deel van de Chaostrilogie) en ''Moe maar op en dolend'' (2005) thema's op als driehoeksverhoudingen, rituelen die achter gesloten deuren plaatsvinden, of overleven in een apocalyptische metropool. Op dramaturgisch en scenografisch vlak vertaalde zich dat in fragmentarische vertelstructuren, fysiek acteerwerk en beklemmende filmische beelden met behulp van decor, licht en geluid.
=== 2006 en later ===
In 2006 vervoegden [[Kirsten Pieters]], [[Chiel van Berkel]], [[Joost Vandecasteele]] (tot 2009) en [[Pepijn Caudron]] (alias Kreng) de artistieke kern en ontving het gezelschap een eerste structurele erkenning via het Kunstendecreet. De volgende jaren breidde het oeuvre uit naar verschillende disciplines en subgenres: van quasi-documentaire speeches (''Prothese'', 2006) tot muziektheater (''Hard-boiled'', 2007), van monologen (''Lalaland'', 2007) tot woordeloze performancerituelen (onder andere ''Tourniquet'', 2007), van stand-upcomedy (''Tines Routine'', 2004) tot duister figurentheater voor kinderen (''Nimmermeer'', 2008).
In 2008 resulteerde een residentieperiode van Abattoir Fermé aan de Brusselse theater- en filmopleiding RITS, samen met RITS-studenten en een achttal geselecteerde jonge makers, in een reeks van negen trailers, kortfilms, [[making
In 2008 won het gezelschap de [[Vlaamse Cultuurprijzen]] in de categorie Podiumkunsten en werd het genomineerd voor de [[European Culture Prize for New Theatrical Realities]]. ''Tinseltown'' en ''Nimmermeer'' werden geselecteerd voor het Vlaams Theaterfestival, ''Tourniquet'' voor de Nederlandse tegenhanger TF. Het gezelschap raakte bekend bij een groter publiek en brak ook internationaal verder door. Vooral de tekstloze producties als ''Tourniquet'' en ''Mythobarbital'' werden uitgenodigd voor speelreeksen op buitenlandse theaterfestivals (onder andere in Nederland, Italië, Noorwegen, Polen en Turkije).
Regel 43:
Eind 2009 vierde het gezelschap zijn tiende verjaardag met een herneming van ''Galapagos'', een marathonbewerking van ''De Chaostrilogie'' (''Indie'' - ''Tinseltown'' - ''Lalaland'') en met de publicatie van ''Anatomie - 10 jaar slachten'', een volumineus boek met essays, tekstfragmenten, briefwisselingen met critici, interviews met kernleden en voorheen ongepubliceerd fotomateriaal.
In 2010 bracht het gezelschap de theaterproductie ''Phantasmapolis'' en realiseerde het samen met de
In 2011 creëerde het gezelschap op vraag van de [[Vlaamse Opera]] de wereldcreatie ''L'Intruse'', een opera op muziek van [[Dirk d'Ase]] gebaseerd op thema's van [[Maurice Maeterlinck]] (libretto van [[Stef Lernous]]). Hetzelfde jaar presenteerde het gezelschap ''Arcanum'', een filmconcert waarin een stille film van het gezelschap werd begeleid door muziek van huiscomponist Kreng.
Regel 53:
Zowel in 2012 als 2013 ging de productie van theaterproducties hand in hand met kleinere nevenprojecten zoals de uitgave van Krengs verzamelde platenbox ''Works for Abattoir Fermé 2007-2011'', een State of the Union van [[Stef Lernous]] op het Theaterfestival van 2012, workshops voor theaterstudenten, de vormgeving van een concerttournee en videoclip van de Vlaamse zanger [[Helmut Lotti]], de première van een danssolo in Seoul en een bigbandconcert.
In 2014 creëerde het gezelschap een toneelbewerking van de documentaire ''Grey Gardens'' (met rollen van [[Chiel van Berkel]] en [[Gene Bervoets]]) en het eindejaarsspektakel ''Colossus - barok is the new black''. In 2015 volgde met ''Alice'' een theaterbewerking van Lewis
{{Appendix|2=
| |||