De '''Nederlandse annexatie van Duits grondgebied na de Tweede Wereldoorlog''' betreft Nederlandse voorstellen om na het eind van de [[Tweede Wereldoorlog]] over te gaan tot [[annexatie]] van [[Duitsland|Duits]] grondgebied, ter compensatie van de geleden oorlogsschade. In oktober [[1945]] vroeg de Nederlandse staat van Duitsland een schadevergoeding van 25 miljard gulden, maar in februari van dat jaar was op de [[Conferentie van Jalta]] reeds bepaald dat [[herstelbetaling]]en uitsluitend werden gegeven [[in natura]] en niet in de vorm van [[liquide middelen]].
trtetret
==Bevrijding==
In het eerste jaar na de bevrijding werden tientallen pamfletten en brochures uitgegeven die gebiedsuitbreiding met het territorium van het voormalige [[Duitse Rijk|Derde Duitse Rijk]] propageerden, bij voorkeur zonder de autochtone Duitse bevolking. Diverse hooggeplaatste figuren, waaronder toenmalig minister van Buitenlandse Zaken [[Eelco van Kleffens]], ventileerden in deze geschriften hun eigen ideeën met betrekking tot gebiedsuitbreiding. Daarbij verschilden de meningen sterk over tot hoever gebiedsuitbreiding moest plaatsvinden. De een wilde slechts enkele grenscorrecties, de ander trok de nieuwe grens tot voorbij [[Hamburg]].
De voorstanders van de annexatie verenigden zich in diverse plaatselijke comités. Op 19 juni 1945 werd het ''Haagsch Comité tot onderzoek van het vraagstuk der gebiedsuitbreiding van Nederland'' opgericht. Op een vergadering van dit comité op [[12 juli]] 1945 werd besloten dit comité te splitsen in de ''Studiegroep Gebiedsuitbreiding'', die zich zou bezig gaan houden met het onderzoek naar mogelijke gebiedsuitbreiding, en het ''Comité van Actie'', dat als primaire functie had om het Nederlandse volk voor te lichten over de plannen. Laatstgenoemd comité kreeg zes dagen later, op 18 juli, de naam ''Nederlandsch Comité voor Gebiedsuitbreiding''. De ''Studiegroep Gebiedsuitbreiding'' stond onder leiding van [[Philip Idenburg]]. Voorzitter van het ''Nederlands Comité voor Gebiedsuitbreiding'' werd voormalig minister van Financiën [[Johannes van den Broek]]. Op [[25 augustus]] 1945 werd door minister Van Kleffens de ''Staatscommissie ter Bestudering van het Annexatievraagstuk'' opgericht, die onder leiding van [[Koos Vorrink]] in mei 1946 met een eindrapport betreffende het annexatievraagstuk moest komen.
De ''Studiegroep Gebiedsuitbreiding'' stelde allerlei werkgroepen in die over hun studiebevindingen rapport uitbrachten. Het eindoordeel van de ''Staatscommissie ter Bestudering van het Annexatievraagstuk'' zou grotendeels worden gebaseerd op de resultaten van deze studiegroep. Het ''Nederlandsch Comité voor Gebiedsuitbreiding'' zorgde voor de publicatie van de vorderingen van de studiegroep door middel van het uitgeven van brochures en het houden van lezingen. Het annexatievraagstuk leidde echter tot heftige discussies, waardoor bepaalde groeperingen hun eigen lijn trokken en onder andere de ''Annexatiecommissie van de Stichting voor den Landbouw'' oprichtten.
