Brandewijn (drank): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
Interne link verestering |
||
Regel 14:
Tijdens de [[Gist#alcoholica|gisting]] van de mout ontstaan naast het gewenste mengsel van water en [[ethanol|alcohol]], ook [[Ester (scheikunde)|esters]] en [[foezelolie]]s. Die laatste zijn met een enkelvoudige distilleerketel niet te verwijderen, ook niet na herhaald overhalen. Omdat zij de specifieke smaak van moutwijn bepalen, maken zij het product ongeschikt als grondstof voor likeuren en andere dranken.
Voordat eind negentiende eeuw de kolomdistillatie de mogelijkheid bood wel tot een vrijwel zuiver alcohol-watermengsel te komen, pakte men het probleem aan langs gedeeltelijk chemische weg. Toevoeging van zuren, met name azijn en wat zwavelzuur, zorgde voor verdere [[verestering]]. Distillatie, gevolgd door filtratie over houtskool, bleek een resultaat op te leveren dat in veel gevallen geschikt bleek voor verdere verwerking met kruiden of vruchten. Zo kon het de geïmporteerde wijnalcohol, [[eau-de-vie]], vaak vervangen. Als brandewijn werd het ook als zelfstandige drank (minimaal 35% alcohol) gedronken, vaak met een klont suiker. Bepaalde esters bleven echter in smaak en reuk te bespeuren.
Ter vervanging van wijnalcohol in andere dranken is het vooral bekend als basis voor [[advocaat (drank)|advocaat]], abrikozen-, citroen- en frambozenbrandewijn.
| |||