Abdij van Stavelot: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Volgorde: 100% brede kadersjablonen laten aansluiten op kader van de categorieën
Jean-Pierre Remy (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 9:
De bloeitijd van Stavelot was de periode van de 10e tot de 12e eeuw. [[Poppo (abt)|Poppo]] (abt in 1020) was een hervormer in de traditie van de [[Abdij van Cluny]]. Hij kreeg de leiding over 17 andere abdijen, waaronder de [[Abdij van Echternach]] en [[Sankt Gallen (stad)|Sankt Gallen]]. [[Frederik van Luxemburg (Neder-Lotharingen)|Frederik van Luxemburg]], hertog van Neder-Lotharingen in de 11e eeuw, werd in de abdij begraven. [[Wibald (abt)|Wibald]] (abt in 1130) was diplomaat in dienst van de keizers en opdrachtgever van talrijke kunstwerken, waaronder een zeer kostbaar retabel van goud en zilver waarin centraal het reliekschrijn van de heiligverklaarde stichter van de abdij, Sint-Remaclus, stond opgesteld. Wibald werd ook abt van de [[Abdij van Corvey]]. Zijn brieven behoren tot de belangrijkste bronnen voor de geschiedenis van de tweede kruistocht.
 
Na de 12e eeuw maakte de abdij een lange periode van verval mee. Eind 15e eeuw herstelde abt Willem van Manderscheidt de kloosterdiscipline. Vanaf 1501 werd de abdijkerk herbouwd in [[gotiekGotiek (bouwkunst)|gotische stijl]]. Een eeuw later werd de abdij en het abdijvorstendom bedreigd door de godsdienststrijd in de Zuidelijke Nederlanden. In de 16e en 17e eeuw vormde het [[abdijvorstendom]] soms een [[personele unie]] met het [[prinsbisdom Luik]]. Enkele [[Lijst van prins-bisschoppen van Luik|Luikse prins-bisschoppen]] waren tevens vorst-abt van Stavelot-Malmedy. Op 4 oktober 1689 werd de abdij geheel verwoest door de troepen van [[Lodewijk XIV van Frankrijk]]. Van 1741 tot 1753 werd de provisorisch herstelde abdij vrijwel geheel nieuw opgebouwd in de stijl van de [[Barokarchitectuur in het prinsbisdom Luik|Luikse barok]].
 
Na de komst van de Franse revolutionaire troepen werd het abdijvorstendom Stavelot-Malmedy opgeheven en moesten de monniken de abdij verlaten. De abdijkerk werd geplunderd en daarna afgebroken. Pas in 1950 vestigen zich opnieuw benedictijner monniken in Stavelot-Malmédy, het klooster Sint-Remaclus in Wavreumont, een gehucht dat precies tussen Stavelot en Malmedy is gelegen..