Toekomst van de Aarde: verschil tussen versies

Doordat de lichtkracht van de Zon elke miljard jaar met ca. 10% toeneemt, stijgt ook de temperatuur op Aarde gaandeweg. De [[verwering]] van [[silicaat]]mineralen zal hierdoor sneller verlopen. Dit zal de hoeveelheid koolstofdioxide in de atmosfeer doen afnemen. Binnen 600 miljoen jaar zal de hoeveelheid koolstofdioxide te laag zijn geworden voor [[fotosynthese]], met als gevolg dat planten en bossen in hun huidige vorm niet meer zullen kunnen bestaan.<ref name=heath_doyle09>Circumstellar Habitable Zones to Ecodynamic Domains: A Preliminary Review and Suggested Future Directions door Heath, Martin J.; Doyle, Laurance R.</ref> [[C4-plant|C₄-planten]] zullen het nog ongeveer 0,8 tot 1,2 miljard jaar langer volhouden. Daarna zal de atmosfeer ook voor hendeze planten ongunstig worden.<ref name=nature360>{{cite journal | author=Caldeira, Ken; Kasting, James F. | title=The life span of the biosphere revisited | journal=Nature | volume=360 | issue=6406 | pages=721–723 | year=1992 | month=December | doi=10.1038/360721a0 | pmid=11536510 |bibcode = 1992Natur.360..721C}}</ref><ref name=tellus_b_52_1>{{cite journal | display-authors=1 | last1=Franck | first1=S. | last2=Block | first2=A. | last3=von Bloh | first3=W. | last4=Bounama | first4=C. | last5=Schellnhuber | first5=H. J. | last6=Svirezhev | first6=Y. | title=Reduction of biosphere life span as a consequence of geodynamics | year=2000 | journal=Tellus B | volume=52 | issue=1 | pages=94–107 | doi=10.1034/j.1600-0889.2000.00898.x | bibcode=2000TellB..52...94F}}</ref> Wanneer het koolstofdioxideniveau dusdanig laag is geworden dat fotosynthese nauwelijks nog mogelijk is, zal het niveau afwisselend dalen en stijgen, waarbij het plantenleven tijdelijk opleeft wanneer het koolstofdioxidegehalte toeneemt om vervolgens weer af te nemen wanneer de koolstofdioxideconcentratie daalt. Uiteindelijk zal aan al het plantenleven een einde komen.

Ten slotte zal de Zon alle waterstof in haar kern opgebruikt hebben en overgaan op het fuseren van de waterstof in de buitenste lagen. In dit stadium verandert de Zon in een [[rode reus]]. Zij verliest hierbij 33% van haar totale massa, maar de lichtkracht wordt naar verwachting 2730 keer groter dan nu. De verminderde massa zal tot gevolg hebben dat de meeste planeten zich verder van de zon af zullen bewegen, maar de planeten Mercurius en Venus zullen door de opzwellende Zon worden verzwolgen. Het lot van de Aarde is onzeker; als zij niet zelf mee verzwolgen wordt, zal zij in ieder geval totaal onleefbaar worden door de toenemendesterk opgelopen temperatuur.<ref name=mnras361>{{cite journal | last1=Schröder | first1=K.-P. | last2=Connon Smith | first2=Robert | title=Distant future of the Sun and Earth revisited | journal=[[Monthly Notices of the Royal Astronomical Society]] | volume=386 | issue=1 | pages=155–163 | doi=10.1111/j.1365-2966.2008.13022.x | year=2008 | bibcode=2008MNRAS.386..155S}}</ref>