Nieuwe Waterweg: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k + Link(s) |
Enige herschikking |
||
Regel 1:
{{Infobox kanaal
| naam = Nieuwe Waterweg
| lengte = ± 4,5
Regel 7 ⟶ 9:
| uitmonding= [[Noordzee]] ([[Maasmond]])
| stroomtdoor= [[Zuid-Holland]]
| afbeelding3=
▲| afbeelding2 = Maeslantkering-04.jpg
| onderschrift3 =
▲| onderschrift2=Nieuwe Waterweg (ligt voorbij de Maeslantkering)
| afbeelding4 =
| afbeelding3= Overzichtsontwerp Nieuwe Waterweg conversie.JPG▼
| onderschrift4 =
}}
De '''Nieuwe Waterweg''' is het laatste stuk van de verbinding van [[Rotterdam]] met zee, en kwam in [[1872]] tot stand. De lengte van deze doorgraving van de duinen bij wat nu [[Hoek van Holland]] heet, maar destijds tot de gemeente [['s-Gravenzande]] behoorde, bedroeg 4,3 km. Door de verbreding van het strand is ze nu wat langer. Vanaf 1877 werd de doorgang belangrijk verbreed en verdiept en kwam echt een nieuwe waterweg tot stand.<ref>Van der Ven, G.P., ''De Nieuwe Waterweg en het Noordzeekanaal; een waagstuk'', 2008, onderzoek iov. de Deltacommissie</ref>
== Geschiedenis ==
Rotterdam was in het midden van de 19e eeuw al een van de grootste [[haven]]steden geworden. Dit kwam onder meer door het grote aandeel aan [[doorvoer]] naar [[Duitsland]] en [[Engeland]]. De toename van het aantal scheepsbewegingen leidde tot een capaciteitsprobleem. De [[rivierdelta|delta]] van de Rijn was bovendien zo vertakt dat het voor de moderne grotere schepen van die tijd steeds moeilijker werd om de haven te bereiken.
=== Plan Caland ===
▲
[[Bestand:Vaargeul Nieuwe Waterweg.JPG|thumb|links|Vaargeul Nieuwe Waterweg]]
De wet van 24 januari [[1863]] maakte het mogelijk "in het belang van handel en scheepvaart (...) den waterweg van Rotterdam naar zee te verbeteren". Deze verbetering strekte zich uit van "Krimpen" tot "den Hoek van Holland". [[Waterbouwkunde|Waterbouwkundig]] ingenieur [[Pieter Caland]] kreeg de opdracht van de Waterstaatdienst Holland om “de Hoek van Holland” door te steken, en de Rijnmonding tot aan zee door te trekken.
Eerder waren al in [[1731]] door [[Nicolaus Cruquius]] (1678–1754) ontwerpen voor een doorgraving gemaakt. Caland had echter in tegenstelling tot Cruqius een oplossing ter voorkoming van het weer dichtslibben bedacht. Calands plan hield dus meer in dan een simpele doorgraving tot een bepaalde dieptelijn voor de kust.<br />
| |||