Myeline: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Bemoeial (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
Naast het helpen bij de boodschapoverdracht zorgt myeline er ook voor dat een elektrisch signaal niet overspringt naar een zenuwcel waar het niet voor bedoeld is en zo kortsluiting veroorzaakt. In het [[centraal zenuwstelsel]] wordt het aanbrengen van de myeline (myelinisatie) verzorgd door [[oligodendrocyt]]en. In het [[perifeer zenuwstelsel|perifere zenuwstelsel]] zorgen [[schwanncel]]len hiervoor.
 
Van saltatoire [[impulsgeleiding]] oftewel sprongsgewijze impulsgeleiding wordt gesproken bij neuronen waar myeline aanwezig is. Hierbij gaat de impuls van het axon van een [[insnoering van Ranvier]] naar een andere insnoering van Ranvier op diezelfde zenuwceluitloper. Daardoor gaat de geleiding veel sneller. Omdat het [[cytoplasma]] van een axon elektrisch geleidend is, en omdat myeline voorkomt dat er elektrische lading weglekt via het celmembraan, is de depolarisatie bij een knoop van Ranvier voldoende om de elektrische spanning in een naburige knoop te verhogen tot boven de drempelwaarde. Hierdoor ontstaat ook in deze knoop een actiepotentiaal. Dit proces zet zich voort over de gehele lengte van het gemyeliniseerde axon. Dus, in gemyeliniseerde axonen verplaatsen actiepotentialen zich niet als golven maar "springen" ze van knoop naar knoop. Dit verschijnsel is ontdekt door [[Ichiji Tasaki]], [[Andrew Huxley]] en collega's.
 
[[Myelinisatie]] is het proces waardoor witte stof wordt gevormd. Het wordt vaak gebruikt als een index van de rijping van de hersenen. Myelinisatie begint na de geboorte en is pas in de late adolescentie (omtrent 18 jaar) geheel voltooid. Ontwikkeling van myeline kan tegenwoordig [[in vivo]] met hersenscans ([[Magnetic Resonance Imaging|MRI]]) worden gemeten.
Regel 12:
Bij [[multiple sclerose]], kortweg MS, wordt myeline in het centraal zenuwstelsel aangetast waardoor de overdracht van boodschappen moeilijker wordt en uiteindelijk helemaal stopt. Dit noemt men ''demyelinisatie''. Het lichaam vult de gaten in het myeline-omhulsel op met [[bindweefsel]]. Daardoor ontstaat een litteken zonder isolerende eigenschap. Men spreekt dan van een verharding (sclerose). Ook bij [[leukodystrofie]] (Grieks leukos = wit), een erfelijke aandoening, is er sprake van afbraak (dystrophia) van myeline.
 
{{Appendix}}
== Referenties ==
{{References}}
 
[[Categorie:Zenuwstelsel]]