Station Gent-Zuid: verschil tussen versies

Voor de bouw van het station was er in de buurt veel armoede en werd er enkel een aantal volkscafés aangetroffen. Na de bouw ontstond in de Muinkmeersen in de tweede helft van de 19e eeuw een geheel nieuwe [[woonwijk]]. Van de 700 [[beluik]]en die Gent telde in 1880 werd een deel afgebroken. De vroegere Stationsstraat (nu Woodrow Wilsonplein) werd het centrum van het nachtleven van de wijk. Tijdens het laatste kwart van de 19e eeuw bouwde men hier hotels, restaurants, grote cafés en andere oorden van vermaak. Om de status van de omgeving verder te verhogen trok men aan het Graaf van Vlaanderenplein in de periode 1847-1852 tussen de Stationsstraat en de Tweebruggenstraat een [[neoclassicisme|neoclassicistische]] gevelrij op, met twee zuilengalerijen. Na het verdwijnen van de spoorverbinding tussen het station en de haven verlengde men de gevelrij tot aan de [[Hubert Frère-Orbanlaan]]. Over de Tweebruggenstraat kwam een derde zuilengalerij, met een driedubbele doorgang: centraal voor voertuigen, aan de zijkanten voor voetgangers. Er lag ook een passerelle over de sporen, van de Hubert Frère-Orbanlaan naar de [[dierentuin van Gent]].

 

 

Tijdens de [[Belle époque]] was Parijs de inspiratiebron. Het [[Nieuw Circus (Gent)|Nieuw Circus]] aan de [[Sint-Pietersnieuwstraat]] en het [[Grand Palais Valentino]] aan de [[Kuiperskaai]] waren grote publiekstrekkers. Het stationsgebouw werd in 1930-1931 afgebroken. Op de plaats van het station werd later het EGW-gebouw en Propagandecentrum gebouwd (1956-1960), waar later de stadsbibliotheek kwam. De vroegere spoorbedding ten zuiden van het station werd ingenomen door het [[Koning Albertpark (Gent)|Koning Albertpark]]. In het gedeelte nog verder naar het zuiden kwam vanaf de jaren 1970 het uiteinde van de snelweg E3 (nu [[B401 (België)|B401]]). Ten noorden van het station staat sinds begin jaren 1990 het [[Urbiscomplex]].