Paleis Soestdijk: verschil tussen versies

Na het herstel van de Nederlandse onafhankelijkheid in 1813 bleef het paleis enige tijd marginaal beheerd. Het werd na de oprichting van het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]] in 1815 door het Nederlandse volk cadeau gedaan aan kroonprins Willem, de latere koning [[Willem II der Nederlanden|Willem II]], als huldeblijk voor zijn inspanningen in de veldslagen bij [[Slag bij Quatre-Bras|Quatre Bras]] en [[Slag bij Waterloo|Waterloo]], waarbij hij aan zijn schouder gewond raakte. Het paleis werd uitgebreid met twee vleugels aan weerszijden van het hoofdgebouw met kenmerkende halfronde colonnades: de Soester vleugel aan de linkerkant gezien vanaf de straat, en de Baarnse vleugel aan de rechterzijde. Het paleis werd 's zomers vaak bewoond door Willem II en zijn echtgenote [[Anna Paulowna van Rusland|Anna Paulowna]], die het opnieuw inrichtte. Na haar dood in 1865 ging het over naar prins [[Hendrik van Oranje-Nassau|Hendrik]], broer van koning [[Willem III der Nederlanden|Willem III]]. Deze was stadhouder van [[Luxemburg (land)|Luxemburg]], maar gebruikte Soestdijkzijn stadspaleis Lange Voorhout in Den Haag als Nederlands ''pied-à-terre'' en Soestdijk als zomerresidentie.

Koningin-moeder [[Emma van Waldeck-Pyrmont|Emma]] gebruikte Paleis Soestdijk als zomerverblijf tot haar dood in 1934. Er werden enkele kleine vernieuwingen aangebracht, zoals de aanleg van elektrische bedrading. Verder werden er twee kleedkamers op de eerste verdieping van het hoofdgebouw aangebouwd. Ook werden de colonnades beglaasd, zodat het paleis ook nog in voor- en naseizoen gebruikt kon worden.