Zaagschubadders: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
E.I. Kipping (overleg | bijdragen)
k onjuist woordgebruik aangepast.
Regel 20:
Er zijn elf verschillende soorten die bekendstaan als de '''zaagschubadders'''. Deze naam is te danken aan een rij kleine, tand-achtige uitsteeksels op de schubben rond de flanken van het lichaam. Door ze tegen elkaar te wrijven wordt een raspend geluid geproduceerd dat vijanden schrik moet aanjagen. Dit lijkt een beetje op het ratelen van [[ratelslangen]] met hun ratel aan de staartpunt. Hierdoor worden de ''Echis''-soorten ook wel ''zandratelslangen'' genoemd. Ratelslangen leven echter in [[Noord-Amerika]], terwijl zaagschubadders te vinden zijn in [[Afrika]] en van het [[Midden-Oosten]] tot in [[India]].
 
De zaagschubadders staan bekend als zeer gevaarlijk door hun [[hemotoxine|hemotoxisch]] gif, dat weefselafsterving veroorzaakt. De zaagschubadders zijn verantwoordelijk voor een significantenorm aantal doden ieder jaar, vooral in [[India]] en Afrika. Het zijn relatief agressieve slangen, die ook niet zo groot worden en goed gecamoufleerd zijn zodat ze vaak op het laatste moment worden opgemerkt. De langste soort wordt iets groter dan 85 cm, maar in de praktijk blijven de meeste exemplaren tussen de 30 en 60 cm.
 
Een bijzonderheid is het vermogen van alle soorten om te ''side-winden'', hierbij beweegt de slang op de buik maar drukt het het lichaam op twee plaatsen tegen de grond, zodat een kenmerkend kruipspoor ontstaat. Hierdoor zijn alle soorten in staat zich over rul, los zand te kruipen, wat een voorsprong geeft op andere soorten, zie ook het artikel over de [[Hoornratelslang|sidewinder]].