Schildersdoek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 12:
== Geschiedenis ==
Tot aan de [[renaissance]] werden tempera- en olieverfschilderingen voornamelijk op houten panelen gemaakt. Eén van de oudste nog bestaande schilderijen op doek is een Frans doek ''Madonna met de engelen'' uit 1410.
 
==Traditionele productiemethode==
 
Vroeger werd het weefsel met de hand geweven en daarna op een raam gespannen. Daarna werd een voorlijming aangebracht, waarvoor beenderlijm werd gebruikt. Het voorbereiden en het strijken van de beenderlijm op het weefsel is een moeilijk beheersbaar proces. Omdat beenderlijm oplosbaar is in water, kan dit storen bij het schilderen. Daarom werd er [[aluin]] aan de beenderlijm toegevoegd. Ook andere stoffen als "[[ei (voeding)|ei]]" en [[honing]] werden aan de beenderlijm toegevoegd.
 
Na het lijmen werd het canvas van een grondering voorzien. In de grondering zijn pigmenten aanwezig, die het canvas een bepaalde kleur geven. Verschillende schilders gebruikten dan ook verschillende kenmerkende canvaskleuren. [[Rembrandt van Rijn|Rembrandt]] had een voorkeur voor donkerbruine kleuren; [[Peter Paul Rubens|Rubens]] gebruikte liever een helder wit canvas met een lichtblauwe tint.
Als pigment werd [[loodwit]] gebruikt. Loodwit is echter giftig, zodat dit tegenwoordig door andere pigmenten is vervangen.
 
==Moderne productiemethode==
Moderne industriële productie van canvas maakt gebruik van [[polyester]] en/of [[katoen]]draden.
Katoen is een natuurlijk materiaal en wordt meestal gebleekt. Slechte kwaliteit katoen kan je herkennen doordat veel zwarte resten/punten in het textiel te zien zijn. Hoe meer polyester, hoe egaler het canvas.
 
Op een [[weefgetouw]] worden de verschillende draden tot [[textiel]] geweven. Dit gebeurt meestal in een 1:1 of een 2:1 constructie, wat wil zeggen het aantal draden horizontaal en verticaal. De 2:1 constructie is kwalitatief beter, doordat het textiel dichter geweven is.
 
Er bestaan canvassoorten met een bruine achterkant. Dit moet het canvas een authenthiek karakter geven. De bruine kleur wordt slechts zelden veroorzaakt door de kleur van het katoen, meestal wordt deze zijde met een bruine verf gekleurd.
 
Canvas wordt vaak nog van een coating voorzien. Deze coating bestaat uit [[polyacrylaat]] of [[polyurethaan]] als binder, met pigmenten als [[kaolien]], [[calciumcarbonaat|krijt]] ([[calciumcarbonaat]]), [[zinkwit]] of [[titaanwit]] (titaandioxide).
De functie van deze coating is om het materiaal ondoordringbaar te maken voor bijvoorbeeld verf, zodat de achterkant van het doek niet meegekleurd wordt. Of het is juist een ondergrond voor een goede hechting van de verf aan het canvas.
 
== Trivia==