Driefasespanning: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 5.159.32.74 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Foutjeweg
Rijnzicht (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Driefasenspanning''', ook wel '''draaistroom''' of (in lekentaal) [[krachtstroom]] genoemd, is elektrische energie in de vorm van drie gelijktijdig opgewekte [[wisselspanning]]en. In woningen wordt de elektriciteit gebruikelijk aangeboden met één enkele fase (bruine draad) en een nul (blauwe draad). Daartussen staat een spanning van 230 V ([[effectieve waarde]]). Soms zijn woningen aangesloten op twee of drie fasen en een nul, waarbij niet alle groepen in de woning zijn aangesloten op dezelfde fase. Voor grootverbruikers en met name voor de voeding van zware elektromotoren wordt gebruikgemaakt van drie fasen. Tussen elk van die fasen en de nul staat 230 V (de [[fasespanning]]) en tussen twee fasen onderling staat 400 V (de [[lijnspanning]]), weer in termen van de effectieve waarde.
 
Driefasenspanning wordt opgewekt door een generator met drie afzonderlijke magneetvelden die onderling een hoekverschuiving van 120° hebben. De generator, waarvan het draaiende deel, de rotor per omwenteling 360° doorloopt, heeft dus drie magnetische velden die rondom op gelijke afstanden van elkaar liggen (3 x 120° = 360°). Hierdoor ontstaan drie afzonderlijke wisselspanningen die weliswaar gelijkvormig (sinusvormig) zijn, maar die steeds kort (120°) na elkaar hun maximale waarde bereiken. Bij iedere complete omwenteling van de rotor zijn alle drie de spanningen dus door hun maximum en hun minimum gegaan. Zie ter verduidelijking van dit principe de afbeelding hiernaast. [[Bestand:Simpel-3-faset-generator.gif|thumb|Schema van een driefasengenerator. De roterende permanente magneet induceert in de spoelen een driefasenspanning in de leidingen L1, L2 en L3.]]