Shakuhachi: verschil tussen versies

De '''shakuhachi''' (尺八 [ˈʃakʊˌhatʃi]) is een [[Japan]]se [[Fluit (muziekinstrument)|fluit]] die recht wordt bespeeld zoals een [[blokfluit]]. De naam ''shakuhachi'' betekent letterlijk "voet acht" en geeft de lengte van de fluit in [[voet (lengtemaat)|voet]] aan: ± 55 cm. Hij wordt traditioneel vervaardigd van [[Bamboe (materiaal)|bamboe]], maar er bestaan nu ook versies van [[hout]] en [[plastic]]. De shakuhachi werd bespeeld door de [[monnik]]en van de [[Fuke Zen|Fuke sect]] in het [[Zen]] [[Boeddhisme]], tijdens het praktiseren van ''[[suizen]]'' (blaas-meditatie). De volle klank maakte de shakuhachi in de jaren 80 populair in de westerse popmuziek. In tegenstelling tot een blokfluit ontbreekt het 'blok' en de luchtstroom die het geluid moet veroorzaken wordt door de bespeler op het [[labium (fluit)|labium]] gericht, waardoor de bespeler meer controle heeft over de klankkleur van de fluit.

Gedurende de [[middeleeuwen]] werd de shakuhachi nog het meest gebruikt door monniken van de [[Fuke Zen sekte]], bekend als de ''[[komuso|komusō]]'' ("priesters van het niets"), die het hanteerden als een spiritueel instrument. Hun muziek, ''[[koten honkyoku]]'' genaamd, wordt bepaald door de manier en snelheid van blazen van de bespeler. Voor hunhen was dit een vorm van meditatie (''suizen'').