Vooruit (politieke partij): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k →‎Verruiming van de sp.a onder Gennez: correctie voornaamwoordelijk bijwoord ("ervoor zorgen") met AWB
Regel 80:
 
====Verruiming van de sp.a onder Gennez====
De partij trok onder leiding van Johan Vande Lanotte naar de verkiezingen met de ''projectlijst''. Deze moest er voorervoor zorgen dat er meer [[arbeider]]s in het [[parlement]] zouden komen. Uiteindelijk verliest de partij 9 zetels in de kamer. De partij kiest daarop voor de [[oppositie (politiek)|oppositiebanken]]. Als gevolg van de verkiezingsnederlaag in juni 2007 trekt Johan Vande Lanotte zich terug als partijvoorzitter. Caroline Gennez stelt zich samen met [[Dirk Van der Maelen]] kandidaat voor het voorzitterschap. Tegenkandidaat was [[Erik De Bruyn]], die tijdens de campagne door Gennez een '[[communisme|communist]]' genoemd werd - een incident dat breed uitgesmeerd werd in de pers. Op het partijcongres van 21 oktober worden Gennez en Van Der Maelen overtuigend verkozen. Tegen alle verwachtingen in kreeg echter ook De Bruyn de steun van heel wat partijafdelingen, waaronder de grootste sp.a-afdeling: Antwerpen. Erik De Bruyn en zijn [[running-mate]] [[Elke Heirman]] behaalden 33,6 procent van de stemmen.<ref>[http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/1254916/2011/04/24/Erik-De-Bruyn-stapt-uit-sp-a-en-gaat-met-Rood-verder.dhtml Erik De Bruyn stapt uit sp.a en gaat met Rood! verder]; [[De Morgen]]; 24 april 2011</ref> Aan deze nederlaag is een fors prijskaartje van 1,3 miljoen euro per jaar verbonden en ontslag van ongeveer 300 medewerkers. De wegvallende ministeriële afdrachten aan de [[partijkas]] moeten ook in mindering gebracht worden.<ref>[http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelid=B17353767070612 Nederlaag kost geld]</ref>
 
Eind november 2008 werd het kartel met de [[VlaamsProgressieven]] (Vl.Pro.) opgezegd. Dit gebeurde na het ontslag van [[Bettina Geysen]] als voorzitter van Vl.Pro. en na het voorstel van [[Geert Lambert]] om met zijn partij een zelfstandige koers te varen. Vl.Pro.-oprichter [[Bert Anciaux]] dacht hier anders over: hij wilde bij de regionale en [[Europese verkiezingen]] van juni 2009 nog een laatste keer in kartel met de sp.a opkomen. Daarna moest er volgens hem worden gezocht naar een nieuwe formule. Dat kwam in de praktijk neer op een samensmelting van Vl.Pro met sp.a. Tijdens een [[partijraad]] van Vl.Pro. schaarde 68% zich echter achter het voorstel van Lambert. Daarmee had het progressief kartel sp.a/Vl.Pro formeel ophouden te bestaan. Daardoor trok toenmalig Vlaams minister Anciaux volledig de deur dicht met de VlaamsProgressieven. Hij begon daarop te onderhandelen met de sp.a tot een mogelijke aansluiting. Vrij snel werd duidelijk dat de socialisten hem niet zonder slag of stoot zouden aanvaarden. Vooral [[sp.a Rood]] vreesde dat de komst van Anciaux de partij enkel nog meer zou vervagen. Uiteindelijk stapte Anciaux midden januari 2009 toch over. Hij deed dat nadat de partij haar baseline wijzigde van ''Sociaal Progressief Alternatief'' naar ''Socialisten en Progressieven Anders''. Voorzitter Caroline Gennez stelde voor om de partijnaam te veranderen in Socialisten en Progressieven Anders maar werd teruggefloten door enkele prominente partijleden.<ref>[http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/617745/2009/01/15/Ook-Louis-Tobback-pikt-naamsverandering-sp-a-niet.dhtml Ook Louis Tobback pikt naamsverandering sp.a niet]</ref> Enkele zwaargewichten binnen de partij, waaronder [[Louis Tobback]] en [[Freddy Willockx]], stelden dat dit niet kon zonder goedkeuring van een algemeen ledencongres. Het partijbureau kwam tot het compromis om enkel de baseline te veranderen.<ref>[http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/621064/2009/01/17/Gennez-overleeft-oorlog-in-sp-a.dhtml Gennez overleeft oorlog in sp.a]</ref> Anciaux was trouwens niet de enige ex-Vl.Pro'er die de overstap maakte. Ook Brussels parlementslid [[Fouad Ahidar]] volgde, net zoals [[Stijn Bex]], [[Joris Vandenbroucke]] en [[Jan Roegiers]]. Het sp.a-partijbureau keurde tezelfdertijd ook een koepeltekst goed die de inleiding moest worden voor het verkiezingsprogramma van de Vlaamse socialisten, dat op 8 maart definitief zou worden vastgelegd op een algemeen ledencongres. In de tekst stond onder andere dat de partij openstond voor nieuwe progressieve kandidaten.