Walter Burkert: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
Walter Burkert studeerde klassieke [[filologie]], [[geschiedenis]] en [[filosofie]] aan de [[Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg]] en de [[Ludwig Maximilians-Universiteit]]. Hij verkreeg in 1955 aan de Universiteit van Erlangen de [[Doctor of Philosophy|PhD]]-graad. In 1962 volgde een wetenschappelijke promotie ([[habilitatie]]) in Neurenberg over [[Pythagoras]], [[Philolaos]] en [[Plato]]. In 1965 verbleef hij als fellow aan het ''Center for Hellenic Studies'', een onderzoekinstituut in [[Washington D.C]] dat behoort bij de [[Harvard-universiteit]].
 
Hij was van 1966 tot 1969 hoogleraar in de klassieke filologie aan de Technische Universiteit van Berlijn en van 1969 tot 1996 aan de [[Universiteit van Zürich]]. Hij was een ''visiting professor'' aan de Harvard-universiteit, de [[Universiteit van Californië]] en de [[Universiteit van St Andrews]] in Schotland. Hij kreeg meerdere academische onderscheidingen, waaronder in 1990 de [[Balzan Prijs]] voor Klassieke Studies en in 1999 de orde [[Pour le Mérite]].
 
Burkert schreef meer dan 17 boeken en honderden essays over de Hellenistische godsdiensten. Drie van deze boeken zijn standaardwerken op dit gebied: ''Homo Necans'' uit 1972 (in het Engels 1983), ''Greek Religion'' uit 1977 (in het Engels 1985) en ''Ancient Mystery Cults'' uit 1987.