Bonnefantenmuseum: verschil tussen versies

De naam ''Bonnefanten'' is afgeleid van het voormalige [[Bonnefantenklooster (Maastricht)|Bonnefantenklooster]] in de binnenstad van Maastricht, waar het museum van 1951-1978 gevestigd was. De website van het museum vermeldt hierover: "In de volksmond had dit convent in de 18e eeuw de benaming ''Couvent des bons enfants'' (klooster van de goede kinderen) meegekregen, omdat de jeugd bij de kloosterzusters zo voorbeeldig werd opgeleid. Weldra stond ook het klooster in het Maastrichtse spraakgebruik bekend onder de naam ''Bonnefanten''".

Het museum opende in 1884 haar deuren als oudheidkundig museum van de ''Société d'archéologie dans le Duché du Limbourg'', later het [[Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap]] (LGOG). De eerste huisvesting was de sacristie van de voormalige [[Augustijnenkerk (Maastricht)|Augustijnenkerk]] aan de Kesselskade. In de loop der jaren is het LGOG-museum achtereenvolgens gehuisvest geweest in het [[Dinghuis (Maastricht)|Dinghuis]], het protestants weeshuis (de huidige [[Toneelacademie Maastricht]]), het [[Bonnefantenklooster (Maastricht)|Bonnefantenklooster]] en het [[Entre Deux]] complex. Het huidige gebouw aan de [[Avenue Céramique]] werd in 1995 naar een ontwerp van de Italiaanse architect [[Aldo Rossi]] gerealiseerd op een locatie aan de [[Maas]] in de wijk [[Céramique]].