Ochotsk: verschil tussen versies

In 1843 werd de vlootbasis van de Russisch-Amerikaanse Compagnie vanwege de slechte verbinding met [[Amga (plaats)|Amga]] overgeplaatst naar [[Ajan (district Ajano-Majski)|Ajan]] en in 1850 werd de haven verplaatst naar [[Petropavlovsk-Kamtsjatski|Petropavlovskaja gavan]] (en in 1856 naar [[Nikolajevsk aan de Amoer|Nikolajevsk]]) en werd ook de zeevaartschool daarheen verhuisd. Hierdoor werd Ochotsk niet aangevallen tijdens de [[Krimoorlog]], waar [[Ajan]], Petropavlovskaja gavan en andere belangrijke plaatsen wel aanvallen van de Fransen en Engelsen te verduren kregen. De bevolking daalde als gevolg van het verdwijnen van de haven van ongeveer 200 in de jaren '60 van de 19e eeuw naar minder dan 150 eind 19e eeuw.<ref>{{ru}} {{cite web|url=http://www.brocgaus.ru/text/074/327.htm|title=Охотск|date=eind 19e eeuw|accessdate=9 mei 2007|publisher=[[Brockhaus en Efron Encyclopedisch Woordenboek]]}}</ref>

In hetzelfde jaar werd de plaats opgenomen in de [[Russische SFSR]] van de [[Sovjet-Unie]]. In de Sovjettijd werd de zeehaven verder uitgebreid en werden een visverwerkend [[kombinaat]], een scheepswerf opgericht, die tot de jaren '80 de belangrijkste [[plaatsvormende onderneming]]en waren.

Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie stortte de economie in. De visverwerkende fabriek werd een seizoensgebonden bedrijf en de scheepswerf werd gesloten. De haven is nog in gebruik, maar is nu een klein havenpunt (minihaven). De bevolking verliet de plaats massaal in de jaren '90 (de bevolking daalde van 9.298 personen in [[Sovjetvolkstelling (1989)|1989]] naar 5.738 personen in [[Russische volkstelling (2002)|Russische volkstelling]]) en Ochotsk werd bekend als een "stervende plaats". De [[grenspost]] Ochotsk aan het uiteinde van de plaats is in feite het bestuurlijke en culturele centrum van de plaats geworden.