Charles Marston: verschil tussen versies

Marston was de zoon van een rijke landeigenaarsfamilie van [[Normandiërs|Normandische]] afkomst, waarvan de Britse wortels terug te voeren zijn tot 1202. Zijn ouders waren [[John Marston (schrijver)|John Marston]] en Ellen Edge. De Marston familie woonde in "the Oaks", een Victoriaans huis aan Merridale Road in [[Wolverhampton]] met een grote tuin. Merridale Road lag indertijd nog aan de rand van de stad. In 1885 werd Charles leerling in het bedrijf van zijn vader, dat op dat moment één van de grootste fabrikanten van "Japanning" [[Email (glazuur)|emailleerwerk]] van het Verenigd Koninkrijk was, maar al snel bekend werd als de fietsfabriek "[[Sunbeam (bedrijf)|The Sunbeam]]". Charles studeerde daarnaast [[scheikunde]] aan het Mason College, dat tegenwoordig deel uit maakt van de [[Universiteit van Birmingham]]. De mannelijke leden van de Marston familie waren enthousiaste fietsers en [[tricycle|tricyclisten]]. Charles verhaalde in zijn dagboek over dagtrips waarbij de mannen hele afstanden aflegden met hun twee- en driewielers, terwijl de dames in [[koets|rijtuig]]en volgden. De familie had een zomerhuis in [[Colwyn Bay]] ([[Wales]]) waar ze in de zomer veel tijd doorbrachten. In 1900 verhuisde het gezin naar "the Gables" aan Wood Road in de wijk Tettenhall. Het huis heette oorspronkelijk "Glen Bank". Er lag grond omheen en een stuk bos. De familie Marston leefde "op stand". Zo werd de 21e verjaardag van Charles in 1888 gevierd met een groot feest. Charles schreef hierover in zijn dagboek. Hij kreeg een biljet van tien [[Pond Sterling|Pond]], gouden manchetknopen, een gouden dasspeld en een met goud ingelegde leren tas. Op de fabriek werden drie grote ballonnen opgelaten. 's Avonds volgde een diner met een muziekband in het Star & Garter Hotel, met het voltallige 200-koppige personeel als gast. Van het personeel kreeg Charles een gouden [[horloge]] met inscriptie en een bijbel. Vanaf die dag eindigde zijn leerlingschap en kreeg hij een maandsalaris van acht pond, dat al snel werd verhoogd naar vijftien pond. In 1918 overleed Charles' broer Roland, derde zoon van John en Ellen en beoogd opvolger van zijn vader. John Marston kwam deze klap niet te boven en overleed daags na de begrafenis. Zes weken later overleed ook moeder Ellen. Sunbeam was inmiddels in financiële problemen gekomen, deels door het wegvallen van de oorlogsproductie, deels door achterstallige betalingen van diezelfde oorlogsproductie.

Na 1885 begon de populariteit van het emailleerwerk te dalen, maar [[rijwiel]]en waren juist in opkomst, en veel mensen drongen er bij John Marston op aan ze te gaan produceren. Naar verluidt nam hij het besluit om fietsen te gaan produceren tijdens een fietsrit naar huis met zijn zoon Charles. In 1887 bouwde William Newill, de voorman uit de fabriek, een speciale fiets voor vader Marston. Hij was afgewerkt met de "Japanning" techniek met een zwarte ondergrond en gouden biezen. Marston was zo verguld met deze fiets dat hij overwoog hem in productie te nemen. Het verhaal gaat dat Ellen de zon zag weerspiegelen in de glanzende lak, en zo de naam "[[Sunbeam (bedrijf)|The Sunbeam]]" bedacht. Deze naam werd in 1888 geregistreerd. De fabriek werd omgedoopt tot "Sunbeamland". Aanvankelijk wilde Marston zich richten op de productie van [[tricycle]]s, die in die tijd nog zeer populair waren en bovendien meer geschikt werden geacht voor dames dan de tot dan toe gebruikelijke [[Penny-farthing]]s, maar de [//nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_fiets[Geschiedenis van de fiets#1885:_John_Starleys_veiligheidsfiets John Starleys veiligheidsfiets|veiligheidsfiets]] van [[John Kemp Starley]] uit 1885 maakte het fietsen veel eenvoudiger en daarmee populairder. Dit was het type fiets dat geschikt was voor de productie bij "Sunbeam". Halverwege 1887 gaf Marston één van zijn werknemers opdracht te berekenen wat een overstap naar de fietsproductie zou kosten. In december van hetzelfde jaar werd de eerste fiets geproduceerd. Na het overlijden van zijn broer Roland en zijn beide ouders in 1918 werd Charles ook verantwoordelijk voor de restanten van Sunbeam. Hij had echter zijn handen vol aan zijn eigen bedrijf, dat inmiddels "[[Villiers (motorfiets)|Villiers Cycle Components]]" heette. Bovendien zou er veel [[erfbelasting]] moeten worden betaald. Hij verkocht de fietsen- en motorfietsentak "[[Sunbeam (motorfiets)|John Marston Ltd.]]" aan een [[consortium (organisatievorm)|consortium]] van munitieproducenten die goed aan de oorlog verdiend hadden en een goede investering voor het verdiende kapitaal zochten. De autofabriek "[[Sunbeam (auto)|The Sunbeam Motor Car Company Ltd.]]" bleef in handen van de familie Marston, maar werd geleid door W.M. Lliff en [[Sunbeam_%28bedrijf%29#Louis_Herv.C3.A9 Coatalen |Louis Coatalen]].