Versie van 10 jul 2014 02:40 bewerken Mar(c) (overleg \| bijdragen) 27.696 bewerkingen sp. traditionnelle, taal, cursiviteiten ← Oudere bewerking		Versie van 8 feb 2015 16:38 bewerken ongedaan maken ErikvanB (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 548.640 bewerkingen ter grote Nieuwere bewerking →
Regel 7: Vroeger was het onmogelijk om precies te berekenen hoeveel extra suiker men nog aan de stille champagne kon toevoegen zonder de fles, waarin een druk van tussen de 5 en 6 atmosfeer wordt opgebouwd, te laten exploderen. In een berucht geworden "année de la grande casse" (1828) ontploften 80% van de in de kelders gelagerde flessen. In jaren dat te weinig suiker was toegevoegd was de champagne niet goed van smaak, terwijl de "mousse", de kenmerkende belletjes, onvoldoende aanwezig was. De apotheker [[André François]] in [[Châlons-sur-Marne]] vond in 1837 de [[sucre-oenomètre]] uit waarmee de keldermeesters konden berekenen hoeveel restsuiker de stille wijn nog bezat. Het champagnehuis [[Moët & Chandon]] heeft de klassieke ''liqueur de tirage'' vervangen door de "dosage des billes", vierhonderd gistbolletjes ter ~~grote~~grootte van hagelkorrels die uit samengeperste algen, suiker en gist bestaan, worden aan de fles toegevoegd. Zo ontstaat geen bezinksel en in theorie kan dan ook de bewerkelijke ''[[remuage]]'' vervallen, het langzaam handmatig draaien van de op houten rekken liggende flessen. == Zie ook ==

Liqueur de tirage: verschil tussen versies