Jean-Pierre Beltoise: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Ik geef er de voorkeur aan om tekst over de winnaar als voetnoot te plaatsen. Het heeft meer met de betreffende wedstrijd en/of Anderson te maken dan met de persoon over wie dit artikel gaat
k Niet teveel zijdelings uitweiden, als dit er al in moet
Regel 5:
Jean-Pierre Beltoise begon als motorcoureur en won in Frankrijk verschillende nationale titels. Van 1962 tot en met 1964 kwam hij met een [[Kreidler]] acht keer uit in verschillende klasses van het wereldkampioenschap. Hij pakte een podiumplaats. Zijn beste eindklassement in de [[Wereldkampioenschap wegrace klasse 50 cc|50 cc]] was in 1964, op een zesde plaats met 6 punten.<ref group="noten">Winnaar van de klasse was de Nieuw-Zeelander [[Hugh Anderson]] met een [[Suzuki]] met 38 punten en vier overwinningen.</ref> Ook behaalde hij in 1963/64 overwinningen met Bultaco 125, Morini 175, Aermacchi 250 en Matchless 500.
 
In 1963 begon hij met autoracen. Twee jaar later won hij een [[Formule 3]]-wedstrijd en na twee goede seizoenen in de [[Formule 2 (raceklasse)|Formule 2]] maakte Beltoise in 1967 de overstap naar de [[Formule 1]] tijdens de [[Grand Prix Formule 1 van Monaco|Grand Prix van Monaco]], hij wist zich niet te kwalificeren. Aan het eind van het jaar volgde zijn echte debuut tijdens de [[Grand Prix Formule 1 van Verenigde Staten|Amerikaanse GP]]. Met een [[Matra (automerk)|Matra]] werd hij in 1968 tweede bij de [[Grote Prijs Formule 1 van Nederland|Grand Prix van Nederland]]. Tijdens het Formule 1 -seizoen kwam hij ook nog uit in de Formule 2 bij het team van Matra en won het eindklassement in 1968 met 48 punten en 5 overwinningen,.<ref tweedegroup="noten">Tweede werd fransmanFransman en teamgenoot [[Henri Pescarolo]] met 30 punten, derde de italiaanItaliaan [[Tino Brambilla]] met 26 punten in een [[Ferrari (automerk)|Ferrari]].</ref> Een jaar later werd Beltoise door [[Ken Tyrrell]] naast [[Jackie Stewart]] geplaatst, opnieuw in een Matra. Waar Stewart kampioen werd in 1969, behaalde Beltoise twee podiumplaatsen en werd vijfde in het wereldkampioenschap. In 1970 volgden nog twee podiumplaatsen.
 
Begin 1971 was Beltoise betrokken bij het fatale ongeluk van [[Ignazio Giunti]] tijdens de 1000 kilometer van Buenos Aires. Beltoise had geen benzine meer en duwde zijn auto terug naar de pits toen hij werd aangereden door Giunti die bij de crash om het leven kwam. De racelicentie van Beltoise werd ingetrokken en de Fransman miste een groot deel van het seizoen.