Overval op het Huis van Bewaring I te Amsterdam (14-15 juli 1944): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→De aanleiding tot de overval: neutraler |
opties naar opties |
||
Regel 6:
Op 26 juni 1944 kreeg [[Johannes Post]] het bericht dat [[Jan Wildschut]], zijn strijdmakker van het eerste uur, was gearresteerd na een mislukte [[Overval op distributiekantoor in Haarlem|overval op een distributiekantoor in Haarlem]]. Wildschut werd naar het [[Huis van Bewaring I (Weteringschans)|Huis van Bewaring aan de Weteringschans]] in Amsterdam gebracht.
Er zaten nu meerdere verzetsstrijders, waaronder ook [[Henk Dienske]] (lid van de top van de [[Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers]]), gevangen. In totaal ging het om zo'n 141 gevangenen waarvan er 70 in de nabije toekomst zouden worden geëxecuteerd. Jan Wildschut was de boezemvriend van Johannes Post en hij stond er op hem te bevrijden.
==De afgewezen opties==
Onder grote druk overwoog Johannes Post vervolgens meerdere opties. Hij nam hierover contact op met zijn broer [[Marinus Post]], leider van de KP-Waterland, en met [[Hilbert van Dijk]] (lid van de LKP-top). Uiteraard werden de lessen van de actie van [[Gerrit van der Veen]] in acht genomen die eerder in mei een mislukte overval op het Huis van Bewaring had gepleegd.
Een gewapende bestorming van het complex werd al snel door een 'goede' bewaker (Van Agteren) afgeraden. Een alternatief was om met zeven verzetslieden een inbraak in [[Jamin]] in scène te zetten. Via contacten bij de politie en andere autoriteiten zou geregeld worden dat de mannen zouden worden opgesloten in de gevangenis aan de [[Weteringschans]]. Een bewaker die in het complot zou zitten zou dan in de nacht de celdeuren van de mannen openen en met behulp van naar binnen gesmokkelde pistolen zou de overval een makkelijke operatie moeten zijn. Er waren immers maar twee bewakers: de ene sliep terwijl de andere de wacht hield. Er zou een vergiftigde worst worden meegenomen om de twee waakhonden uit te schakelen.
| |||