Samuel Sarphati: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
||
Regel 30:
[[Afbeelding:Paleis_voor_Volksvlijt.jpg|thumb|left|450px|Het Paleis voor Volksvlijt vanaf de Weteringschans. Foto [[Jacob Olie]], [[1892]].]]
Hij promoveerde op 27 juni [[1839]] aan de [[Universiteit Leiden]] en vestigde zich als [[huisarts]] in Amsterdam. Zijn praktijk confronteerde hem met de povere levensomstandigheden: acht procent van de bevolking leefde in kelders, de helft van de kinderen zat op een armenschool en de bevolkingsstatistieken leken op die van een
In [[1847]] kreeg hij een vergunning om [[afval (vuilnis)|afval]] te verzamelen en stichtte hij de Maatschappij tot bevordering van Landbouw en Landontginning. In [[1852]] richtte hij de Vereeniging voor Volksvlijt op en in [[1855]] de Maatschappij voor Meel- en Broodfabrieken die [[brood]] aanbood dertig procent onder de bakkersprijs. Dit soort inspanningen resulteerde rond 1870 in een stijging van de gemiddelde levensverwachting in Amsterdam.<ref>Fanta Voogd, ''Fabrieksbrood'', De Ingenieur, 19 januari 2007.</ref> Hiernaast beïnvloedde hij de stadsuitbreiding en -verfraaiing met projecten zoals het [[Paleis voor Volksvlijt]] en het [[Amstel Hotel]]. Zijn ambitieuze plannen namen decennia in beslag en bezorgden hem de bijnaam de 'Amsterdamsche [[Georges-Eugène Haussmann|Haussmann]]'. Sarphati zou de realisatie van vele van zijn plannen niet meemaken. Wat hij wel meemaakte was de realisatie van het monumentale en moderne [[Paleis voor Volksvlijt]] op het [[Frederiksplein (Amsterdam)|Frederiksplein]] (nu [[de Nederlandsche Bank]]). Bestaande uit vooral ijzer en glas leek dit nijverheids- en expositiegebouw op het Palais de l'Industrie uit Parijs of het [[Crystal Palace (gebouw)|Crystal Palace]] uit Londen.
| |||