Keizer Frederik I Barbarossa: verschil tussen versies

}}

 

 

Na de dood van Rooms-koning [[Koenraad III (Rooms-koning)|Koenraad III]], zijn oom, op [[15 februari]] [[1152]] werd hij op [[4 maart]] te Frankfurt tot [[koning van Duitsland]] gekozen en op [[9 maart]] van datzelfde jaar door de aartsbisschop van [[Aartsbisdom Keulen|Keulen]] gekroond. Door snel te handelen en door afspraken te maken met zijn rivalen en potentiële tegenstanders (onder anderen [[Hendrik de Leeuw]] van het [[Welfen|Welfische huis]]) wist hij in korte tijd de kroon op te eisen. De prijs voor zijn kroon hield in dat hij Hendrik de Leeuw moest helpen zijn hertogdom Beieren terug te krijgen. Dit hertogdom was van Hendriks vader afgenomen door Koenraad III. Barbarossa wist uiteindelijk [[Hendrik II van Oostenrijk|Hendrik Jasomirgott]] van het [[huis Babenberg]] (via Barbarossa's moeder aan hem verwant) tevreden te stellen met het [[hertogdom Oostenrijk]]. Hiervoor werd het [[Privilegium minus]] in het leven geroepen (''minus'' ter onderscheiding van het [[Privilegium maius]] dat van latere datum is). Het hertogdom Oostenrijk werd speciaal gecreëerd voor deze gelegenheid door het af te scheiden van het grotere Beieren. Hendrik de Leeuw was hiermee akkoord omdat het de enige manier was om de rest van het [[Hertogdom Beieren (-1255)|hertogdom Beieren]] in zijn bezit te krijgen.