John Pegram: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Vertaling biografisch over John Pegram uit Engelstalige wikipedia
 
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 31:
John Pegram werd in [[Petersburg (Virginia)|Petersburg]], [[Virginia (staat)|Virginia]] geboren als oudste zoon van James West Pegram en Virginia Johnson Pegram. Zijn ouders waren de derde generatie van plantagehouders. Zijn grootvader en naamgenoot [[John Pegram (politicus)|John Pegram]] was generaal-majoor geweest tijdens de [[Oorlog van 1812]]. Zijn vader was naast plantagehouder ook brigadegeneraal in de lokale militie, advocaat en voorzitter van een bank in [[Richmond (Virginia)|Richmond]] [[Virginia (staat)|Virginia]]. Hij overleed in een [[Lucy Walker Steambootramp|stoomboot ongeluk]] in [[1844]]. Zijn weduwe opende een meisjesschool om in de dagelijkse behoeften van haar gezin te voorzien. Zijn jongere broer, [[William Pegram]] werd later artillerie-officier en zou in de [[Slag bij Five Forks]] sneuvelen.
 
John Pegram werd in [[1850]] toegelaten tot de [[United States Military Academy]]. Vier jaar later studeerde hij af als 10de van zijn jaar, waaronder ook de latere generaal [[J.E.B. Stuart]] zich bevond. Hij kreeg een benoeming als tweede luitenant bij de dragonders. Hij diende bij een reeks van buitenposten aan de westelijke grenzen. In januari [[1857]] werd hij aangesteld als assistent-instructeur bij de cavalerie verbonden aan de academie in West Point. Tussen [[1858]] en [[1859]] kreeg hij de toestemming om naar Europa te reizen om als waarnemer aanwezig te zijn tijdens de [[Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog]]. Bij zijn terugkomst werd hij naar een grenspost in de [[New Mexico Territory]] gestuurd.
 
==De [[Amerikaanse Burgeroorlog]]==
Toen hem in mei [[1861]] het nieuws bereikte dat zijn thuisstaat Virginia zich had afgescheiden, nam hij ontslag uit het leger en keerde hij terug naar huis. In juli kreeg hij een benoeming als luitenant-kolonel. Hij kreeg het bevel over het [[20th Virginia Infantry]]. Zijn regiment maakte deel uit van brigadegeneraal [[Robert S. Garnett]]s brigade die de Noordelijke eenheden onder [[George B. McClellan]] bestreden in westelijk Virginia. Toen hij in augustus tijdens de [[Slag bij Rich Mountain]] geïsoleerd raakte van Garnetts hoofdmacht, gaf hij zichzelf en zijn regiment over aan de Noordelijken. Hiermee werd Pegram de eerste Zuidelijke officier die krijgsgevangen werd gemaakt. Zijn soldaten werden vrijgelaten, maar hij verbleef gedurende zes maanden in [[Fortress Monroe]].
 
In januari [[1862]] werd Pegram vrijgelaten in [[Baltimore (Maryland)|Baltimore]]. Hij kreeg de toestemming om naar Richmond af te reizen in afwachting van de gevangenenruil met een Noordelijke officier. Daar ontmoette hij Hetty Cary die al snel zijn verloofde werd. Na zijn officiële thuiskomst werd hij bevorderd tot kolonel. Hij diende zich bij generaal [[P. G. T. Beauregard]] te melden om dienst te doen al hoofd van de genie. Kort daarna voerde hij dezelfde functie uit bij [[Braxton Bragg]]. Al snel werd hij naar generaal-majoor [[Kirby Smith]] gestuurd om stafchef te worden tijdens de [[Kentuckyveldtocht]].
 
In november [[1862]] werd hij tot brigadegeneraal bevorderd en kreeg hij het bevel over een cavaleriebrigade. Hij kreeg kritiek van zijn superieuren omdat hij te weinig verkenningen zou uitgevoerd hebben over de vijandelijke bewegingen naar aanloop van de [[Slag bij Stones River]] in december van hetzelfde jaar. In maart [[1863]] voerde hij een raid in Kentucky aan waar hij al snel verslagen werd tijdens de [[Slag bij Somerset]].<ref>''Official Records'', Series 1, vol 23, Part 1 (Tullahoma Campaign), p. 314.</ref> Hij bleef wel in functie en kreeg het bevel om zich naar het [[Army of Northern Virginia]] te begeven in oktober. Voor hij vertrok nam hij samen met zijn eenheid nog deel aan de [[Slag bij Chickamauga]].