Hybridisatie (scheikunde): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k beetje poetsen |
|||
Regel 24:
Hierbij wordt een elektron uit het 2s-orbitaal gehaald en in een 2p-orbitaal geplaatst. Zodoende verkrijgt koolstof 2 halfgevulde orbitalen en verkeert het dus energetisch gezien in gunstige toestand. Men noemt dit de intermediaire toestand.
Indien men nu de verbinding [[methaan]] zou willen vormen (CH<sub>4</sub>), dan is dit mogelijk, want deze verbinding bestaat. Het s-orbitaal is voor de helft gevuld en elk van de drie p-orbitalen is eveneens voor de helft gevuld, zodanig dat een covalente binding perfect mogelijk is met waterstofatomen. Dit zou ten eerste betekenen dat de covalente binding met het s-orbitaal minder energierijk is dan de covalente bindingen met de p-orbitalen. Echter,
Men concludeert hier dus uit dat alle covalente bindingen (en dus ook de orbitalen) van eenzelfde energetische toestand zijn. Daarom gaat men ervan uit dat de p-orbitalen naar een lagere energietoestand overgaan en de s-orbitalen naar een hogere: de hybridorbitalen. Hierbij zullen telkens 1 s- en 3 p-orbitalen gecombineerd worden met elkaar tot een energetisch gunstig orbitaal: het sp<sup>3</sup>-hybride orbitaal. Met het hybridisatiemodel kunnen dus de identieke hoeken in methaan perfect verklaard worden.
| |||