Dennenwolfsklauw: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link & rangschikking |
|||
Regel 54:
In [[Polen]] werd het kruid nog recent gebruikt in plaats van [[pilocarpine]] als [[miose|mioticum]] bij de behandeling van [[glaucoom]].
Alkaloïden gevonden in de Dennenwolfsklauw zijn selagine (= huperzine A) en 6-beta-hydroxyhuperzine A.<ref>Ayer, W.A.; Browne, L.M.; Orszanska, H.; Valenta, Z.; Liu, J.S. (1989). Alkaloids of Lycopodium selago: On the identity of selagine with huperzine A and the structure of a related alkaloid. ''Canadian Journal of Chemistry'' 67 (10): 1538 - 1540.</ref>▼
In de [[Sovjet-Unie]] is getracht met kleine doses van dit kruid de (psychische) verslaving aan [[alcohol]] te doorbreken in de zogenaamde [[aversietherapie]]<ref>Cherednik, N.N.; Pliuiko, K.S. (1985). [Ervaringen met de geconditioneerde reflexbehandeling van alcoholisme met kleine doses Lycopodium selago]. ''Vrach-Delo'' (12): 71-72 [in Russisch]</ref>.
Regel 61 ⟶ 60:
De vergiftigingsverschijnselen worden veroorzaakt door de sterke [[cholinesterase|anti-cholinesterase]] [[enzym|activiteit]].
Farmacologisch zijn de alkaloïden de meest actieve bestanddelen. De alkaloïden van de dennenwolfsklauw hebben een sterk braakverwekkende en [[miose|miotische]] werking<ref>van Os, F.H.L. (1968). De wolfsklauw of Lycopodium als geneeskruid. ''Pharmaceutisch Weekblad'' 103: 893-898. </ref>.
▲Alkaloïden gevonden in de Dennenwolfsklauw zijn selagine (= [[Parasympathicomimeticum|huperzine A]]) en 6-beta-hydroxyhuperzine A.<ref>Ayer, W.A.; Browne, L.M.; Orszanska, H.; Valenta, Z.; Liu, J.S. (1989). Alkaloids of Lycopodium selago: On the identity of selagine with huperzine A and the structure of a related alkaloid. ''Canadian Journal of Chemistry'' 67 (10): 1538 - 1540.</ref>
| |||