Wouter Schouten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Japara naar Japara (stad)), met behulp van pop-ups |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
[[Bestand:Lecksegel.jpg|260px|thumb|De mislukte aanslag van de Engelsen op de retourvloot in de haven van Bergen ''([[Willem van de Velde de Oude]]'')]]
'''Wouter Schouten''' ([[Haarlem]], [[2 september]] [[1638]] - oktober [[1704]]) was een Nederlands [[chirurgijn]] die in 1676 zijn ''Oost-Indische voyagie'' publiceerde. Het boek had veel succes.
== Biografie ==
Toen hij veertien jaar was, ging Schouten de in de leer bij een chirurgijn. Omdat hij ervaring wilde opdoen,
Chirurgijns behandelden niet alleen zieken en gewonden, ze waren aan boord ook aangewezen om haren te knippen en te scheren. Voor behandeling van aan boord ontstane ziekten en verwondingen mochten de chirurgijns geen beloning vragen. Kwetsuren wegens vechtpartijen en geslachtsziekten moesten apart worden betaald. Vingers en tenen kapte hij af met een beitel en hamer.<ref> Geschiedenis van de geneeskunde en van hare beoefenaren in ..., Volume 2 By Jelle Banga [http://books.google.de/books?id=l9YGAAAAcAAJ&pg=PA704#v=onepage&q&f=false]</ref>
Regel 17:
Later reisde Schouten, inmiddels benoemd tot opperchirurgijn, naar [[Japara (stad)|Japara]] en naar de [[Molukken]] en kreeg te horen dat hij op [[Ambon (eiland)|Ambon]] moest blijven. Hij was daar getuige van de [[hongitocht]]en, waarbij de bevolking wordt gestraft door hun huizen, boten, en plantages te vernietigen voor het leveren van specerijen aan de concurrenten, zoals Portugezen, Engelsen, Chinezen of handelaren uit [[Makassar]]. Schouten beschreef in zijn boek uitgebreid de listige en geslaagde VOC-aanval op het kasteel van Makassar; de sultan beloofde de 2.000 Portugese handelaren uit te wijzen. Na verloop van tijd kreeg hij toestemming om weer te varen op het schip de ''Hasselt''.<ref>http://www.vocsite.nl/schepen/detail.html?id=10417 </ref> Aan het einde van zijn driejarig contract kwam Schouten terecht in [[Koninkrijk Arakan|Arakan]], waar de Compagnie in rijst en slaven handelde.
Schouten tekende voor nog eens drie jaar dienst bij de Compagnie. In Batavia was ondertussen besloten de Portugezen te verdrijven van de [[Malabar (India)|Malabarkust]]. De VOC had zich als doel gesteld een [[monopolie]] te verkrijgen op de peper, die daar groeit en in [[Kochi (India)|Cochin]] werd verhandeld. Schouten maakte er kennis met schrijvende dominee [[Philippus Baldaeus]]. De Portugezen verdedigden de stad, die al 150 jaar in hun bezit was. Het lukte [[Rijcklof
Schouten werd geplaatst op een schip met bestemming [[Bengalen (gebied)|Bengalen]] en maakte twee reizen naar [[Hooghly (district)|Hooghly]]. Terug in Batavia maakte hij duidelijk terug naar Holland te willen. Op zijn vorige reis had hij te maken gehad met een drankzuchtige schipper, hevige stormen en honger. Rond Kerst (1664) vertrok hij uit Batavia. Onderweg naar Texel kreeg zijn schip de ''Rijzende Zon'' <ref>http://www.vocsite.nl/schepen/detail.html?id=11988 </ref> te maken met de Engelsen, die de kostbare vloot van zestig schepen onder bevel van [[Pieter de Bitter]] opwachtten. Een rendez-vous met oorlogsschepen onder bevel van [[Michiel de Ruyter]] ten noorden van Schotland mislukte. De [[retourvloot]] vluchtte daarom naar het neutrale Noorse [[Bergen (Noorwegen)|Bergen]]. Daar lagen op 12 augustus 1665 al vijftig schepen te wachten. De Engelsen lieten hen niet met rust en wat volgde was de [[Slag in de
In oktober 1665 vestigde Schouten zich als chirurgijn te Haarlem. In 1666 werd hij lid van het [[Gilde (beroepsgroep)|gilde]] en trouwde in Bloemendaal met een nicht van [[Frederik Ruysch]].<ref> http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu05_01/molh003nieu05_01_0925.php</ref> Nadat zijn eerste echtgenote was gestorven, hertrouwde Schouten in 1680. In 1692 werd hij gekozen tot bestuurder van het gilde en nam aspirant-leden examens af.
Regel 32:
{{Appendix}}
{{DEFAULTSORT:Schouten, W}}
[[Categorie:Nederlands medicus]]
[[Categorie:Persoon in de Nederlanden in de 17e eeuw]]
|