Anna Utenhoven: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Taal |
|||
Regel 1:
'''Anna Utenhoven''' ([[1552]] - [[Vilvoorde]], [[1597]]), ook wel bij haar moedernaam Anneke Emels genoemd, was een [[Doopsgezinden|doopsgezinde]] vrouw die veroordeeld werd voor ketterij. Zij werd op 45-jarige leeftijd [[levend begraven]] te [[Vilvoorde]].
Na dertien jaar als dienstbode bij de gezusters Rampaerts, was Anneke naar Brussel getrokken. De pastoor van de [[Kapellekerk]], François Elandt, kreeg haar weinig te zien. Toen haar moeder Goedele in december 1594 een beroerte kreeg en stervende was, riep niet Anneke maar Lambrecht Vasseur, bij wie de moeder inwoonde, de priester erbij. Kort daarop deed deze aangifte van ketterij. Op 21 december 1594 werd Anna gearresteerd en opgesloten in de [[Treurenberg]]gevangenis. Ze weigerde haar geloof af te zweren en werd in januari 1595 veroordeeld door de [[officiaal]] van het [[aartsbisdom Mechelen]]. De wereldlijke overheid, die de straf moest uitspreken, talmde. Pas na herhaald aandringen van landvoogd [[Albrecht van Oostenrijk]] in eigen persoon trad procureur François van den Eede in actie. Op 18 juni 1597 vorderde hij dat Anna Utenhoven ter dood zou worden gebracht en haar goederen ten voordele van de landvoogd geconfisqueerd. Nog steeds weigerde Anneke haar geloof te herroepen. Ze bood aan om naar [[Holland]] te emigreren, maar dit werd haar door de [[Raad van Brabant]] geweigerd. Ze werd veroordeeld en op 19 juli 1597 naar de ''Haerenheyde'' (nu grondgebied [[Zaventem (gemeente)|Zaventem]]) gevoerd om levend te worden begraven. Met slechts haar hoofd nog boven de aarde weigerde ze een laatste keer zich te herroepen.
Daarmee was Anneke de laatste in een rij van protestantse martelaren die bijna 75 jaar eerder begonnen was met [[Hendrik Voes]] en [[Johannes van Essen]]. Na haar executie opteerden de autoriteiten ervoor om ketters te bestraffen met verbanning en zware geldboeten.
| |||