Lise Meitner: verschil tussen versies

}}</ref> Voor deze ontdekking werd ze in 1924 onderscheiden met een zilveren [[Leibniz-medaille]] van de [[Pruisische Academie van Wetenschappen]].<ref> {{de}}{{Citeer web |url=http://www.hu-berlin.de/ueberblick/geschichte/wissenschaftlerinnen/meitner|titel=Lise Meitner: Physikerin und erste außerdordentliche Professorin|uitgever= |datum= |bezochtdatum=4 januari 2014}}</ref> Ook kreeg Meitner in 1917 haar eigen afdeling in het Kaiser-Wilhelm-Institut, de ''Physikalisch-radioaktive Abteilung'', en mocht ze zelf haar personeelsbeleid en financiën regelen.<ref name="Ruth3" /> Hiermee verdiende ze ook genoeg om haar studentenkamer te verlaten en een huis voor zichzelf te betrekken. Hoewel ze nu haar eigen afdeling had, bleef ze haar dagelijks contact met Hahn onderhouden.<ref name="Apotheker" /> In 1919 kreeg ze de titel professor.<ref name="Ruth3" />

 

 

Meitner behaalde haar [[habilitatie]] in 1922 met het ''Habilitationsschrift'' "De betekenis van radioactiviteit voor kosmische processen", waarna ze colleges mocht geven over radioactiviteit. Deze stap op de academische ladder was pas sinds 1920 opengesteld voor vrouwen.<ref name="Ruth3" /> Kort daarna ontdekte ze in 1922 het Augereffect. Dat werd evenwel vernoemd naar [[Pierre Auger]], die het onafhankelijk van Meitner ontdekt had en die er in 1923 een artikel over publiceerde.<ref>{{fr}} Auger, P. (1923) [http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k3130n.image.f187.langFR Sur les rayons β secondaires produits dans un gaz par des rayons X], ''C.R.A.S.'' '''177''', pp. 169–171.</ref>