Bernabò Visconti: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k WPCleaner v1.31b - Opgelost met behulp van WP:CW (Code 064: Link gelijk aan linktekst)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Visconti, Barnabò.jpg|thumb|right|250px|Bernabò Visconti]]
[[File:Monument to Bernabò Visconti (Milan) 01.JPG|thumb|right|250px|Standbeeld van Bernabò Visconti]]
'''Bernabò Visconti''' ([[Milaan (stad)|Milaan]], ca. [[1319]]/[[1322]] – [[Trezzo sull'Adda]], [[18 december]] [[1385]]) was (mede)[[Heer (leenman)|heer]] van Milaan van [[1349]] tot zijn dood. Hij was een zoon van Stefano Visconti, broer van [[Luchino Visconto (1292-1349)|Luchino Visconti]] en diens vrouw Valentina Doria.
==Levensloop==
Samen met zijn broers [[Matteo II Visconti|Matteo II]] en [[Galeazzo II Visconti|Galeazzo II]] volgde hij zijn oom Luchino en na hem aartsbisschop Giovanni Visconti op als heer van Milaan, nadat ze diensde zoon vanLuchino, ook Luchino geheten, als opvolger buitenspel hadden gezet op verdenking een onwettig kind te zijn.
 
Hij bleef zijn ganse leven oorlog voeren. Om te beginnen voor de herovering van [[Bologna]] die hem door [[Giovanni Visconti d'Oleggio]] was ontnomen. Hij verloor telkens en haastte zich om vrede te sluiten, maar alleen maar om een paar jaar later weer in de aanval te gaan. Volgende oorlogen werden genoteerd:
Samen met zijn broers [[Matteo II Visconti|Matteo II]] en [[Galeazzo II Visconti|Galeazzo II]] volgde hij zijn oom Luchino op als heer van Milaan, nadat ze diens zoon, ook Luchino geheten, als opvolger buitenspel hadden gezet.
* 1356: eerste oorlog tegen d'Oleggio, vrede gesloten op 8 juni 1358,
* 1358: nieuwe vijandelijkheden, vrede gesloten op 5 maart 1364,
* 1366: nieuwe oorlog, vrede gesloten februari 1369,
* 1370: nieuwe oorlog, poging Modena in te nemen, vrede einde 1370,
* 1371: nieuwe oorlog, naar aanleiding van de verwerving van Reggio,
* 1375: nieuwe oorlog, de oorlog van de Florentijnen tegen de Kerkelijke Staten,
* 1378: nieuwe oorlog, tegen het geslacht de la Scala, waar zijn vrouw toe behoorde,
* 1379: nieuwe oorlog, tegen de Genuezen.
 
Toen zijn broers in respectievelijk [[1355]] en [[1378]] overleden, probeerde hij de alleenheerschappij over de stad te krijgen. Hij werd hierin bestreden door zijn neef en schoonzoon [[Gian Galeazzo Visconti|Gian Galeazzo]], zoon en opvolger van Galeazzo II. Deze won het pleit in 1385, liet zijn oom arresteren en vermoorddeopsluiten in Milaan. Het was slechts bij de derde vergiftigingspoging dat hij de geest Bernabògaf.
 
Bernabò huwde op [[27 september]] [[1350]] tein [[Verona (stad)|Verona]] met Beatrice della Scala († Milaan [[18 juni]] [[1384]]), dochter van Mastino II, heer van Verona en [[Vicenza (stad)|Vicenza]]. Zij kregen 15 kinderen:
*[[Taddea Visconti|Taddea]] (ca [[1351]] – [[1381]]); ∞ ([[1364]]) [[hertog]] [[Stefanus III van Beieren]] ([[1337]] – [[1413]])
*[[Verde Visconti|Verde]] (ca [[1352]] – [[1414]]); ∞ ([[1365]]) [[Leopold III van Oostenrijk (1351-1386)|Leopold III van Oostenrijk]] ([[1351]] – [[1386]]), hertog van [[Stiermarken (hertogdom)|Stiermarken]] en [[Lijst van heersers van Karinthië|Karinthië]]
Regel 24 ⟶ 34:
*[[Elisabetta Visconti|Elisabetta]] ([[1374]] – [[1432]]); ∞ ([[1395]]) hertog [[Ernst van Beieren (1373-1438)|Ernst van Beieren-München]] ([[1373]] – [[1438]])
 
Naast deze kinderenDaarnaast had hij nog zeker 18 kinderen bij verschillende [[maîtresse]]s.
==Literatuur==
* ''Biographie universelle ancienne et moderne'', Brussel, 1843-1847.
* Guido LOPEZ, ''I signori di Milano: dai Visconti agli Sforza'', Roma 2003 ISBN 978-88-541-1440-1
 
{{Commonscat|Bernabò Visconti}}