Peter Carl Fabergé: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Commonscat-fix |
k één→een van, zie http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/238) (rechte aanhalingstekens |
||
Regel 2:
== Opleiding ==
Peter Carl Fabergé was geboren in Sint-Petersburg als de zoon van juwelier Gustav Fabergé en diens Deense echtgenote, Charlotte Junstedt. Zijn Franse vader beoefende sinds 1841 het beroep van juwelier en opende een jaar later het Huis van Fabergé. Hij was erg bekend in Sint-Petersburg en zijn werk was zeer geliefd bij zijn Russische kopers. Peter Carl kreeg in Sint-Petersburg les aan een privé-school, St. Anna genaamd. Het gezin verhuisde in 1860 naar [[Dresden]], waar hij ging studeren aan de commerciële school. Hij haalde zijn diploma een jaar later en niet lang daarna ging Peter Carl, die toen in zijn tienerjaren zat, op een drie jaar durende studiereis naar steden als [[Parijs]], [[Florence (stad)|Florence]] en [[Frankfurt am Main]]. Toen Peter Carl in 1864 weer terugkeerde naar Sint-Petersburg, was hij een gediplomeerd juwelier en kreeg hij werk in het bedrijf van zijn vader.
== Het Huis van Fabergé ==
Regel 9:
== De [[Fabergé-ei]]eren ==
[[Bestand:Memory of Azov Egg.jpg|thumb|250px|Het [[Pamiat Azova-ei]],
Peter Carl en zijn jongere broer Agathon waren dé attractie van de Pan-Russische tentoonstelling die in 1882 in Moskou werd gehouden. Ze wonnen een gouden medaille en kregen veel aandacht van de pers. Op dit evenement leerde tsaar [[Alexander III van Rusland]] het werk van Fabergé kennen; hij kocht hier namelijk een paar manchetknopen voor zijn vrouw, tsarina [[Dagmar van Denemarken (1847-1928)|Maria Fjodorovna]]. Drie jaar later plaatste de tsaar zijn eerste order bij het juweliershuis: hij bestelde een paasei voor zijn echtgenote. De tsarina was erg blij met het ei, [[First Hen Egg]] genaamd, waarop de tsaar Fabergé aanstelde als hofleverancier en hem de opdracht gaf ieder jaar een paasei voor de tsarina te maken. Toen de tsarentroon na het overlijden van Alexander III werd overgenomen door [[Nicolaas II van Rusland|Nicolaas II]] bestelde die twee keer per jaar een ei: één voor zijn vrouw [[Alix van Hessen-Darmstadt|Alexandra]] en één voor zijn moeder. Deze traditie werd van 1895 tot 1916 voortgezet: er zouden meer dan 50 paaseieren worden gemaakt.
== Internationaal succes ==
Maar Fabergé maakte meer dan eieren. In 1896 vervaardigde zijn bedrijf alle geschenken die tijdens de kroning van Nicolaas II werden gegeven aan de nieuwe tsaar. Ook werd Fabergé in 1897 als hofgoudsmid aan het Zweedse hof aangesteld en in 1900 vertegenwoordigde zijn werk Rusland tijdens de [[Wereldtentoonstelling van 1900]] in Parijs. In 1910 werd hij ook de goudsmid aan het Russische hof. Het Huis van Fabergé was het grootste bedrijf in Rusland met 500 werknemers en filialen in [[Moskou]] (1897), [[Odessa (stad)|Odessa]] (1890), [[Kiev]] (1900) en [[Londen]] (1903). Tussen 1882 en 1917 werden door het bedrijf ongeveer 150.000 voorwerpen gemaakt. In 1910, tijdens het hoogtepunt van de carrière van Peter Carl Fabergé, kreeg het Huis de eretitel
== Na de [[Russische Revolutie (1917)|Russische Revolutie]] ==
In 1914 kwam het Huis van Fabergé in de problemen, omdat veel van de werknemers gedwongen waren in het leger te gaan en Fabergé de opdracht kreeg om handgranaten en kogelhulzen te maken. Ook daalde de vraag naar kostbare juwelen en kunstobjecten drastisch. Toen in 1917 de [[oktoberrevolutie]] uitbrak, verkocht Fabergé al zijn aandelen in zijn bedrijf aan zijn werknemers en vluchtte het land uit. Met de hulp van de Britse ambassade kon Fabergé naar [[Wiesbaden]], [[Duitsland]], uitwijken. Hij stierf enkele jaren later, in [[1920]], in [[Lausanne (stad)|Lausanne]], [[Zwitserland]], en werd begraven naast zijn vrouw Augusta op een begraafplaats in [[Cannes]], [[Frankrijk]].
Het Huis van Fabergé werd in november 1918 officieel gesloten. Agathon werd door de nieuwe regering van Rusland vastgehouden om de nationale schatten van het Russische Keizerrijk te [[catalogiseren]] en te [[taxatie|taxeren]]. Nicholas Fabergé, Carl’s jongste zoon, werd in 1906 naar Londen gestuurd om alle verkoop buiten Rusland te behartigen. Hij bleef in Londen en werd modefotograaf. In 1922, twee jaar na de dood van Carl Fabergé, werd Theo geboren. In 1924 stichtte Eugène en [[Alexander Fabergé]], de zonen van Peter Carl, een nieuw juweliersbedrijf onder de naam
[[Theo Fabergé]] was de laatst levende kleinzoon van Carl Fabergé. Sinds 1985 werkten hij en zijn dochter [[Sarah Fabergé]] onder de naam [[St. Petersburg Collection]]. Theo restaureerde een originele Holtzapffeldraaibank van 1861 en begon in de jaren vijftig met het ontwerpen en creëren van sierlijke objecten van exotische houtsoorten en ivoor, eerst voor eigen plezier, maar steeds meer in opdracht. Theo kreeg al snel opdrachten van bekende verzamelaars van creaties van Carl Fabergé, maar ook van musea zoals het Virginia Museum of Fine Arts, [[Verenigde Staten van Amerika|USA]]. In 1984 nam Theo de uitdaging aan om een commerciële collectie te ontwerpen. De St. Petersburg Collection werd internationaal gelanceerd in Marshall Fields, [[Chicago]], in 1985. Alle creaties zijn volledig ontworpen door Theo of Sarah Fabergé zelf en zijn gelimiteerd in oplage, sommige zelfs tot slechts 6 wereldwijd. Hun creaties zijn geen kopieën van werk van Carl Fabergé, maar nieuwe ontwerpen met soms moderne invloeden. Ieder ei is fijn gedetailleerd uitgewerkt met goud en email of edelstenen. Zoals de befaamde ‘Imperial Eggs’ bevatten ze een intrigerende verrassing.
Regel 29:
== Externe link ==
* [http://www.faberge-exhibition.com/gallery1.html Engelstalige site over de juwelen]
{{Commonscat|Peter Carl Fabergé}}
| |||