Beleg van Parijs (1870-1871): verschil tussen versies

De Pruisen hadden de overwinning weten te behalen in de [[Frans-Duitse Oorlog]]. Wilhelm I werd op [[18 januari]] 1871 in de spiegelzaal van het [[kasteel van Versailles]] tot Duitse keizer uitgeroepen. De zuidelijke vorstendommen [[Koninkrijk Beieren|Beieren]], [[Koninkrijk Württemberg|Württemberg]], [[BadenGroothertogdom (land)Baden|Baden]] en [[Hessen-Darmstadt|Hessen]] verenigden zich met de staten van de [[Noord-Duitse Bond]] tot het [[Duitse Keizerrijk|Duitse keizerrijk]]. De voorwaardelijke vrede werd getekend in het kasteel van Versailles, gevolgd door de definitieve vrede bij het [[Vrede van Frankfurt|Verdrag van Frankfurt]] op [[10 mei]] 1871. Otto von Bismarck kon met dit verdrag het economisch sterke [[Elzas-Lotharingen]], dat sinds de [[Vrede van Westfalen]] in [[1648]] Frans was geweest, bij het Duitse Keizerrijk voegen.

Een andere bepaling in het verdrag regelde de aanwezigheid van een Duits garnizoen in Parijs. Dat er na de nederlaag ook nog Duitse troepen in Parijs zouden verblijven, zorgde voor woede bij de verbitterde bewoners. Wrok jegens de huidige Franse regering zorgde ervoor dat in april en mei 1871 de arbeiders en Nationalenationale Gardistengardisten in Parijs in opstand kwamen en de [[Commune van Parijs (1871)|Commune van Parijs]] uitriepen.