Proto-Indo-Europees: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Nuance, zie onder
Regel 1:
Het '''Proto-Indo-Europees''' (PIE) is de hypothetische voorouder van de [[Indo-Europese talen]]. Deze taal zou hooguit tot het [[3e millennium voor Christus]] gesproken zijn, mogelijk in [[Anatolië]] en in het gebied rond de [[Kaspische Zee]], alvorens uiteen te vallen in vele Europese, Iraanse en Zuid-Aziatische talen. Schriftelijke bewijzen ervan zijn nooit gevonden, maar van het bestaan ervan wordt sinds een eeuw uitgegaan door taalkundigen.

Er zijn vele pogingen ondernomen om deze taal te reconstrueren. Er zijn echter ook nog veel twistpunten en onduidelijkheden overgebleven.
 
== Geschiedenis ==
De overeenkomsten tussen het Latijn en Grieks waren al in de [[oudheid]] opgemerkt. De Romeinen keken echter naar de Grieken op als groot voorbeeld, en namen dus aan dat het Latijn van het Grieks moest zijn afgestamd. Aangezien van andere Indo-Europese talen maar weinig bekend was in die tijd, bleef het lang daarbij.
 
Pas toen het [[Sanskriet]] in de Renaissance bij westerse academici wat beter bekend werd, begonnen de eerste pogingen een verklaring te vinden voor de overeenkomsten tussen de verschillende talen. Toch duurde het nog tot de achttiende eeuw voordat er serieus werk van werd gemaakt. De taalkundige [[William Jones (taalkundige)|Sir William Jones]] merkte op dat de overeenkomsten te groot waren om bij toeval ontstaan te zijn, en was een van de eersten die suggereerde dat er sprake was van een gemeenschappelijke [[vooroudertaal]]: