Kristalwater: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
redig |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 6:
Heel veel chemische verbindingen nemen wanneer ze uit oplossingen kristalliseren moleculen van het oplosmiddel mee in het [[kristal (natuurwetenschappen)|kristal]]. Vanuit een waterige oplossing is dat dus water, maar in bijvoorbeeld vloeibare ammoniak gebeurt vaak hetzelfde met ammoniakmoleculen.
[[Afbeelding:Copper(II)-sulfate-pentahydrate-sample.jpg|thumb|right|200px|Kristalwater geeft de hydraatvorm van [[Koper(II)sulfaat|kopersulfaat]] zijn blauwe
Een andere naam voor een stof met kristalwater is een '''hydraat'''. Dezelfde stof zonder enig kristalwater noemt men dan een '''anhydraat'''. De aanwezigheid van kristalwater kan aanzienlijke invloed hebben op de eigenschappen, zoals de kleur en hardheid, van de vaste stof. In feite is het hydraat eenvoudigweg een andere chemische verbinding: de watermoleculen zijn chemisch gebonden. Kristalwater kan voorkomen bij zouten en zuren. Sommige zuren zijn alleen als hydraat te isoleren, zoals [[hexafluorkiezelzuur]] dat met twee moleculen kristalwater als vaste stof te kristalliseren is, maar zonder dat water ontleedt. Veel zouten kennen meerdere hydraten. Het bekende diepblauwe kopersulfaat bijvoorbeeld is een pentahydraat met vijf moleculen H<sub>2</sub>O per formule-eenheid.
Bij verhitting verliest het zijn water in een aantal stappen:
| |||